03:04

1403/05/06

/نوشته ای کوتاه در خصوص اخلاق حرفه ای

به تازگی کتابی با عنوان اخلاق حرفه ای در مدرسه به چاپ رسیده است که مولفین ارزشمند آن احد فرامرز قراملکی- زینب برخورداری- فائزه موحدی می باشند.

 

اختصاصی صبح رانکوه/ زبیده قاسمی :

به تازگی کتابی با عنوان اخلاق حرفه ای در مدرسه به چاپ رسیده است که مولفین ارزشمند آن احد فرامرز قراملکی- زینب برخورداری- فائزه موحدی می باشند.

این کتاب به صورت سامان مند بر پایه نظام ارزشی اسلام و با رویکرد کاربردی به بیان حقوق همه ی صاحبان حق، در محیط درونی و بیرونی مدرسه و مسوولیت های مدرسه در قبال  آن ها می پردازد.

در این نوشتار به قسمت کوتاهی از مبحث ویژگی های مدرسه اخلاقی با عنوان پیش بینی پذیری که در واقع راز اخلاق حرفه ای است می پردازیم.

پیش بینی پذیری اخلاقی، خصلتی در فردو یا سازمان است که سبب می شود عملکرد فرد یا سازمان در خصوص رعایت حقوق افراد برای آن ها قابل پیش بینی باشد. پیش بینی پذیری در محیط فعالیت حرفه ای، علاوه بر آثار اخلاقی، سبب برتری رقابتی نیز می شود. اولیا، هرچند چنین تعبیری را به زبان نیاورند اما بر پیش بینی پذیر بودن مدرسه در انتخاب آن، به منزله یک عنصر مهم توجه می کنند؛ زیرا پیش بینی پذیری سبب اطمینان خاطر آن ها می شود. مدرسه ی پیش بینی پذیر بیشتر مورد اعتماد اولیا و مربیان است. اگر مدرسه برای دانش آموزان و اولیا و معلمان و نیروها قابل پیش بینی نباشدآنان نمی توانند برنامه های مدرسه را از حیث زمان، برخورد، نحوه آزمون، هزینه و…پیش بینی کنند. نظم، شفافیت، ثبات، قانون پذیری، احساس مسوولیت در قبال افراد از عوامل افزایش پیش بینی پذیری مدرسه است.مدرسه  پیش بینی ناپذیر، محیطی پر از فشار روانی ، استرس و اضطراب و تشویش می شود، دانش آموزان و اولیا و معلمان احساس بلا تکلیفی می کنند و اضطراب و تشویش، کیفیت آموزش را کاهش می دهد و حقوق صاحبان حق را تهدید می کند.و…….

.به عنوان فردی که 26 سال سابقه خدمت دارم گذری به خاطرات و تجارب گذشته انداختم. یکی از دلایلی که در منزل با پدرم احساس آرامش می کردم ویژگی پیش بینی پذیری ایشان بود. خوش قولی، مسوولت پذیری تحت هر شرایطی و آرامش حتی در نهایت خستگی…. یا سالها قبل در مدرسه ای کار می کردم که مدیرش بسیار قابل پیش بینی بود. خیلی کم پیش می آمد که برنامه ای از پیش تعیین شده را به هم بزند و اگر بنا به هر دلیلی برنامه بهم می خورد برایش یک برنامه جایگزین در نظر می گرفت….. یا گاهی اوقات از خود می پرسم دلیل اینکه قبل از رفتن به بعضی از جاها از قبل دنبال آشنا می گردیم چیست؟ با توجه به اینکه کار و خواسته ما کاملا قانونی هست وآن ارگان یا سازمان یا نهاد موظف است قانون را رعایت کند و پاسخگوی خواسته ی ما باشد و در واقع کار ما را انجام دهد….. یا گاهی از خودم می پرسم وقتی در برنامه ای ساعت جلسه هشت صبح تعیین می گردد چرا باز دست دست می کنیم و می گوییم هشت الکی هست همیشه ساعت نه شروع می شود و کافیست یکبار جلسه سر ساعت برگزار شود و آن وقت هست که تعجب می کنیم!! … اساسا چرا بعضی معلمان به مدیر خود اعتماد نمی کنند؟…….اطمینان دارم که شما هم به مواردی برخورد کرده اید که عدم پیش بینی پذیری آن فرد یا آن اداره یا آن سازمان شما را دچار استرس و ناامیدی نموده باشد…. از خودمان شروع کنیم. تلاش کنیم پیش بینی پذیر باشیم.

و کلام آخر به نقل از این کتاب؛  مسوولیت پذیری در محیط زندگی شغلی را اخلاق حرفه ای می نامیم.

 

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *