رومن گریشمن، رئیس هیأت باستان شناسی وقت ایران در کتاب خود «هنر ایران در دوران ماد و هخامنشی» اشیای به دست آمده ا زتمدن املش را متعلق به سده های 8 و 9 پ.م می داند و معتقد است که این اشیاء فقط از سه یا چهار هزار سال
راهها هم انواع داشت و هریک برای خود اسمی. مثل: جوراگرد یا سردَرَکی (از راه بالا)، بوناگرد یا بون‌دَرکَی (از راه پایین)، سراجوری یا سر به جوری (سربالایی)، سراجیری یا سر به جیری (سرپایینی)، پوشتأگرد (جاده بالادست)، وَراوَری (راه تقریبا افقی در دامنه کوه و تپه)، مالراه (مالرو)، سینه‌کَش
تابش نور آفتاب و بازتابش آن از روی برف چنان چشم را می‌زد که تا حد کورشدن پیش می‌رفت و این حالت را اصطلاحا «سفیده بَزئه» (سفیدک زده) می‌گفتند که همان «برف‌سوز» بود. پوشاک مناسب زمستان معمولا لباس (کت و شلوار) پشمی بود. پشم آب را در خود جذب
گیلان از دیرباز به عنوان استانی کشاورزی شناخته شده است . با اینکه این لقب ، سال ها استان سرسبز شمالی را از رشد صنعتی محروم کرده ، اما کشاورزی میراث آبا و اجدادی گیلانیان است . اگرچه کشاورزی در گیلان سال ها به صورت سنتی انجام شده ،
امروزه گسترش شبکه‌های اجتماعی همراه به پدیده ای همه گیر تبدیل شده که کاربران گسترده ای را در بسنین مختلف با خود همراه ساخته است اما این پدیده مهم «عصر رسانه های نوین » مانند هر نوآورى دیگری در کنار دستاوردهاى انکارناپذیر مثبت، پیامدهای ناخوشایندی را نیز به همراه
در غروب یک روز دلنشین اردیبهشتی، مه غلیظ، چون اژدهایی غول‌پیکر از دره بالا می‌آید و بر سر راهش هرچه را که می‌یابد، یکی پس از دیگری خشمگنانه می‌بلعد تا چیزی از دهکده باقی نگذارد: خانه‌ها را با ساکنانش، باغها را با جانداران و درختان گردوی سر به فلک
تب فوتبال در ایران کم کم در حال اوج گرفتن است. حتی اگر حضور هواداران در ورزشگاه‌ها کمرنگ شده باشد، حتی اگر دیگر غیرت به پیراهن در فوتبال ما رنگ باخته باشد، حتی اگر قراردادهای سرسام آور و مقایسه آن با درآمد خودمان ما را مایوس کند و… چاره‌ای
پایگاه خبری تحلیلی صبح رانکوه: گذشت مه روزه ، عيد آمد و عيد آمد بگذشت شب هجران، معشوق پديد آمد نميدانم در امتحان تو از قبولشدگانم يا نه؟ اما کارنامه لرزان چشم ترم را بر گونه هايم ببين که توان سيلي خشم تو را ندارد. اکنون
گروه سینما و تلویزیون، «در حاشیه» مهران مدیری اگرچه به لحاظ فنی و البته متن از نقاط ضعف بسیاری برخوردار بود و همانطور که در مقالات پیش از این اشاره کردم نمیتوان آن را ادامه درخوری بر سیر پیشرفت مدیری، در جریان طنز ایران تلقی نمود اما به لحاظ
زندگی در روستاهای دوردست و در ییلاقات از این رو جالب بود که روزش روز بود و شبش شب. از رادیو و تلویزیون و مهم‌تر از همه از برق و تلفن خبری نبود. اختصاصی/صبح رانکوه-حسین ثاقبی:زندگی در روستاهای دوردست و در ییلاقات از این رو جالب بود
