اختصاصی صبح رانکوه– حسین ثاقبی: صبحهای سهشبنه، در راه مدرسه که از میان تنها خیابان اصلی میگذشت، میزهایی را به چشم میآمد که مثل سربازان به خط ایستادهاند و خیابان را قرق کردهاند و معمایی برایم شده بود که اینهمه میز یکباره، چگونه و از کجا میآیند و چهوقت
