پیچیدگیهایی که آقایان دولتی درباره صادرات ایجاد میکنند به مراتب سختتر از تحریمهای استکبار جهانی است از جمله بخشنامه ۱۲ مادهای اخیر جناب جهانگیری معاون اول ریس جمهور.
به گزارش رانکوه نیوز؛ قاسم رضاییان رییس اتحادیه صادرکنندگان و بازرگانان استان گیلان درباره مسائل روز صنعت چای از جمله مروادات ایران با هند و سریلانکا با شروع دور جدید تحریمها و چای سنواتی به پرسشهای خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نوش آنلاین پاسخ داد. رضاییان که از معدود صادرکنندگان چای ایرانی است به
ارزیابی شما از تحریمهای اخیر و فشار آمریکا به بانکهای هندی و سریالانکایی بر صنعت چای کشور چیست؟
درباره تحریمهای اخیر و فشار آمریکا به بانکهای هندوستان و سریلانکایی به جهت چای، باید توضیح بدهم که هنوز تحریمها شروع نشده و حتی اگر شروع هم بشود، خود تحریمینکنیم و برای تولید داخلی ارزش قائل باشیم که متاسفانه علیرغم تاکید مسئولان تا به امروز ارزشی برای تولید داخلی قایل نشدهاند که آن هم دو دلیل عمده دارد. یک اینکه متاسفانه چاههای نفت ، خیلی از مسئولان را نسبت به تولید داخلی بی توجه نموده و تولید داخل ارزشی برایشان ندارد . دوم اینکه عایدات برای آقایان در تولید داخلی نیست، بلکه در واردات کالاهاست . کمااینکه بحث صادرات و واردات دو مقوله جدا از هم است و زمین تا آسمان با هم فرق دارد . ولی شما در عمل میبینید کلمه واردات و صادرات درکنار هم عنوان میشود و با این تاکتیک قبح واردات را میشکنند و متاسفانه عدهای سالیان مدید به دلیل لذت درآمدهای آنچنانی، بدون هیچ زحمتی در تصمیم سازیها و تصمیم گیریهای نهادهای اقتصادی نفوذ کرده و ثروت کشور را بخاطر منافع شخصی بر باد میدهند. این در حالی است که در صادرات، نه از ارزهای رانتی آنچنانی استفاده میشود و نه ثروت کشور بر باد میرود که با ارزآوری هم قدرت اقتصادی و هم قدرت سیاسی کسب میکند. البته صادرات کالای داخلی با این همه چوب لای چرخ گذاشتن آقایان و با صدور بخشنامههای بی دروپیکر کار بسیار سختی است. گاهی فکر میشود متاسفانه مسئولان حتی یک بار مطالعه نکرده آنها را امضا میکنند. نمونه بارز، بخشنامه ۱۲ مادهای اخیر که جناب جهانگیری معاون اول ریس جمهور امضا وابلاغ کردند که البته با پیگیریهای اتاق بازرگانی گیلان و عزیزان محترم کمسیون اقتصادی مجلس خصوصا آقای پور ابراهیمیریس محترم کمیسیون ، آقای معاون اول قبول کردند که بحث صادرات تولیدات کشاورزی را معاف و ابلاغ کنند که البته هنوز ابلاغ نکرده اند. بنابراین، پیچیدگیهایی که آقایان دولتی ایجاد میکنند به مراتب سختتر از تحریمهای استکبار جهانی است .
نظر شما درباره تهاتر چای سریلانکایی با پول نفت چیست؟
باز هم سایه شوم چاههای نفتی و فروش نفت به کشوری چون سریلانکا که جز چای چیزی ندارد در مقابل بهای نفت پرداخت میکنند ؛ سالیان مدید است که انجام میشود .
درباره صادرات چای سنواتی نظر شما چیست؟ آیا میتوان این چای را با عنوان چای غیر شرب به خارج از کشور صادر کرد؟ در مجموع آیا از عملکرد مسئولان به ویژه سازمان چای درباره چای سنواتی راضی هستید؟
در مورد چای سنواتی متاسفانه در سالهای ۸۸ و ۸۷ نظرم را گفتم ولی عدهای بخاطر صرفا نفع شخصی نگذاشتند با برنامه ریزی صحیح نسبت به جمع آوری چای سنواتی مدیریت گردد که امروز تبدیل به سرطان بد خیم شده است و باید در کمیتههای تخصصی نسبت به آن تصمیم گرفت .
پرسش اخر درباره ارزیابی شما از وضعیت صادرات چای ایرانی به خارج از کشور است. چالشهای صادرات چای ایران کدام است؟
در مورد سوال آخر شما درباره ارزیابی وضعیت صادرات چای ایرانی به خارج از کشور ، خوب توضیح دادم کلا بحث صادرات کالاهای ایرانی بخاطر اینکه مسولان کشور کلا به واردات عنایت دارند صادرات همیشه دچار معضلات مبتلا به تفکرات مافیایی (وارد کنندگان) بوده و مشکلات عدیده ای دارد ولی با همه مشکلات عدهای با ریسکهای زیاد مبادرت به صادرات میکنند از جمله بنده که چندین سال است به کشورهای آسیایی میانه و حتی اروپایی صادرات دارم و به امید اینکه مسولان اجرایی روزی صادرکنندگان این سربازان اقتصادی را درک و حمایت کنند. به یاری خداوند متعال ادامه داده و خواهم داد.
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار
منبع: نوش آنلاین