در تقویم کشورمان از ششم تا دوازدهم تیر ماه به عنوان هفته جهانی مبارزه با مواد مخدر یاد شده است، و تا دلتان بخواهد در این روزها در خصوص نحوه مبارزه با سوداگران مرگ، همایش و کنفرانس و راهکار پیشنهاد می شود.
اختصاصی/صبح رنکوه-صاحب مقصودی: البته این همییت فقط به این یک هفته اختصاص ندارد و دولت کریمه با تشکیل شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر در سراسر کشور سرسختانه در مقابل عرضه و تقاضای این بلای خانمان سوز به شکل همه روزه در مبارزه هست.
از طرفی پس از اینکه 122 سال از فتوای ایت الله میرزای شیرازی در خصوص شکاندن شیشه قلیانها می گذرد، در کشور ما نیز قبح و ضرر و زیان مصرف قلیان بالاخره برای مسئولان مسجل شده و خوشبختانه یکی دو سالی است مبارزه ای جدی در راه کاهش مصرف این افیون عجیب در پیش گرفته اند، به خصوص که با حضور دکتر رنجکش در راس اداره کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری گیلان این مبارزه در استان رنگ جدی تر و عملی تری به خود گرفته است و مصرف قلیان را به کل از داخل شهر به بیرون شهر هدایت کرده است تا قدمی هرچند کوچک در اغاز مبارزه با این پدیده زشت اجتماعی برداشته باشد.
اما اگرچه مواد مخدر بیش از یک میلیون نفر را به صورت مستقیم و بیش از 5 میلیون نفر را به شکل غیر مستقیم درگیر خود کرده است و قلیان در بین حدود 37 درصد جوانان و نوجوانان ما شیوع دارد، اما نکته ای که مغفول مانده است بحث مصرف سیگار است.
ماده مخدری که در وجب به وجب شهرمان به راحتی و ارزان تر از هر چیز دیگری قابل دسترسی است و نه تنها قبحی برای مصرف آن نیست بلکه یک نوع احساس بزرگی کاذب نیز به برخی ها می دهد.
آمارهای غیر رسمی می گویند از هر 70 نفر در کشورمان یکی به دام اعتیاد افتاده است تا به چرخه پانصد میلیون دلاری قاچاق مواد مخدر در کشورمان کمک کرده باشد، از هر 25 نفر یکی طعم دود قلیان که هر پک آن دویست برابر سیگار آرسنیک و سرب تولید می کند را چشیده است و از هر 4 نفر ایرانی یکی سیگاری است تا شصت میلیارد نخ سیگار تولید داخل و قاچاق در کشورمان را در طول یک سال مصرف کند.
کارشناسان نیز اذعان دارند همه معتادان مدعی هستند اعتیاد خود را با سیگار آغاز کرده اند، سیگاری که به دلیل فرسوده بودن دستگاه های فراوری آن در کشورمان، بسیار مخرب تر از آن چیزی که هست تحویل مردم داده می شود، خاطرمان هست که دخانیات گیلان بعد از دو دهه تازه سال گذشته اقدام به بهینه سازی دستگاه های خود کرده بود که آن هم بخاطر فرایند پیچیده راه اندازی و آموزش بهره برداری هنوز معلوم نیست به راه افتاده باشد یا نه.
اگرچه در تقویم کشورمان یک روز هم به عنوان روز بدون دخانیات وجود دارد ولی تنها درصد پایینی از سیگاری ها صرفا جهت ظاهرسازی تنها در ملا عام از کشیدن سیگار در این روز بخصوص خودداری می کنند، ایا این برای مبارزه با گسترده ترین ماده مخدر دنیا کافی است؟
وقتی آنهمه تلاش در امر مبارزه با مواد مخدر و مصرف قلیان هنوز اثرات مثبتی برجای نگذاشته است، به نظرتان این بی توجهی به عرضه و تقاضای مصرف سیگار ( که دروزاره ورود به اعتیاد است) در کشورمان لطماتش بیش از آن دو ماده مخدر دیگر نخواهد بود؟