صد شکر که اين آمد و صد حيف که آن رفت

پایگاه خبری تحلیلی صبح رانکوه: گذشت مه روزه ، عيد آمد و عيد آمد
بگذشت شب هجران، معشوق پديد آمد

 

 

 
نمي‏دانم در امتحان تو از قبول‏شدگانم يا نه؟
اما کارنامه لرزان چشم ترم را بر گونه ‏هايم ببين که توان سيلي خشم تو را ندارد.
اکنون که نشستن بر خوان روزه تو،
قلبم را شکننده کرده است،
بازگشته‏ام تا به مُهر تأييد،
مِهر و اميد را از تو طلب کنم.
مبادا پس از امروز، در روزمرگي‏ ها غرقه شوم و عهدم را با تو تا رمضاني ديگر نگاه ندارم!
عيد فطر، منزلي است براي پوشيدن بهترين لباس روح در موسم ديدار تو، تا مگر پسندت افتم و در بند بندگي‏ات اسير شوم.

پروردگارا!
زنگارهاي سياه دل را در جام طلايي رمضان شست‏ وشو داده و با روحي تطهير شده از هر آنچه ناپاکي،
به سويت مي‏شتابيم.
خدايا! در ناب‏ترين ثانيه‏ هاي راز و نياز با تو،
ميهمان سفره‏هاي رنگينت بوديم و در تپش نبض تند زمان،
چه زود، بدرقه کرديم روزهاي روزه‏ داريمان را و حالا با روحي سرشار از معنويت و دل‏هاي لبريز از مهر تو،
دست‏ هاي در هم گره شده ‏اي که بوي وحدت مي‏دهند و شعارشان همدلي است،
با قدم‏هاي استواري که مقصدشان يک‏پارچگي است،
به استقبال روز موعود مي‏شتابيم؛
در شکوه و عظمت نماز عيد،
غرق شده و با رمضان وداع مي‏کنيم.
فرشتگان آسمان،
رشک مي‏برند به اين همه يکرنگي و اتحاد ما.
****
عيد فطر، روز جشن است، جشن نزديکي و قرب به بارگاه الهي، جشني که به مناسبت پايان يک ماه عبادت مخلصانه برگزار مي شود. به راستي که عيد فطر، روز بازگشت به فطرت، بازگشت به خدا، اتصال به آسمان و مروج به عرش اعلي است. عيد فطر نمادي از پرواز انسان به ملکوت معنويت است.
بارالها! پايان يافتن اين ماه را پايان يافتن خطاهايمان قرار ده
و به دنبال خارج شدنش، ما را از بدي‌هامان خارج کن
و ما را از سعادت‌مندترين اهل اين ماه به آن و پرنصيب‏ترين آنان
در آن و بهره‏ مندترين ايشان از خودت قرار ده

مرا فرا مي‌خواني …
روز عيد، روزي است که خداوند درهاي احسان خود را به روي همه مي‌گشايد و کرم و بخشش خويش را آشکار مي‌کند. حال که خداوند کريم و بخشنده سفره عطا و بخشش گسترده، چه خوبست که هم نيکوکاران و هم گنهکاران با اعتراف (به نياز و تقصير خويش) و حياء و شرمساري و اميد بر سر اين سفره جمع شوند که يقينا در اين صورت آنان از لطف و احسان خدا بي‌بهره نخواهند ماند.
حال که به در خانه خداي خود آمده‌ايم، با او چه بگوييم و او را چگونه بخوانيم؟
امام سجاد عليه السلام چه زيبا به ما مي‌آموزد که به خدايمان چه بگوييم و چگونه سفره دل به درگاه عظيمش بگشاييم:
«اي کسي که رحم مي‌کني بر کسي که بندگانت بر او رحم نمي‌کنند.
و اي آنکه مي‌پذيري کسي را که سرزمينها، او را نمي‌پذيرند.
و اي کسي که نيازمندان آستانت را خار و کوچک نمي‌کني…
و اي کسي که دست رد بر سينه روي آورندگان به بارگاهت نمي‌زني.
و اي آنکه تحفه‌هاي کوچک را مي‌پذيري و در برابر کارهاي اندک سپاس مي‌گويي…
و اي کسي که به هر که به تو نزديک شود نزديک مي‌شوي.
و اي آنکه کساني را که به تو پشت مي‌کنند، خودت مي‌خواني…
هر بزرگي در نزد تو کوچک است و هر شريفي در کنار شرافت تو حقير و ناچيز. آنها که بر غير تو وارد شدند، بحق ضرر کردند و آناني که به جز تو به سوي ديگران رفتند، دچار خسران گشتند و آنها که در آستان غير تو گرد آمدند، تباه شدند…
درگاه تو به روي علاقه‌مندان گشوده و جود و بخشش تو براي درخواست کننده آستانت جاري است و ياريت نسبت به ياري جويان نزديک. آرزومندان هرگز از تو نااميد نمي‌شوند و آنها که به سوي تو مي‌آيند، هيچگاه مأيوس نمي‌گردند…
پس اينک اين من عاجزم که قصد ورود به محضر تو دارم و از تو حسن عطا و بخشش طلب مي‌کنم، پس بر محمد و آل او درود فرست و راز و نياز مرا بشنو و دعايم را مستجاب گردان و روزگار مرا با نااميدي به پايان مبر و درباره خواسته‌ام دست رد بر پيشاني من مزن…»
(فرازي از دعاي 46 صحيفه سجاديه)

تبسم فطر
مسافر، به مقصد رسيده و بار، به منزل. کاروان رمضان، در منزل فطر، توقف کرده است. ساربان يگانه، کوله‏بار را در تجرد روح مسافر، به فراسوي سبکبالي مي‏خواند و اين، آغاز نزول آرامش در بلوغ دل او خواهد بود. چه عيدي بالاتر از اين ابتداي متعالي؟! چه جشني دلنشين‏تر از تبسم به روي دقايق فطر؟!

 

پايان ضيافت سي‏ روزه

دستانِ بي‏نهايت خداوند، سفره مهماني يک‏ماهه را جمع مي‏کند تا گستره‏اي نامتناهي را بر اشتهاي انسان، عرضه دارد. تصرّف در متن فطر، امضايي است که بر کارنامه رمضاني هر عاشق زده خواهد شد. سايبان مهرباني خداوند؛ گسترده‏تر خواهد شد و روشناي ازلي هدايتش، تداوم خواهد داشت. اين، همان بشارتي است که پيامبر فطر، به ابلاغش مبعوث شده است.

عيد فطر ـ پاياني براي شروع

به نماز مي‏ايستم و پنج تکبير مي‏زنم بر دنيا و هر آنچه مرا از نوازش نسيم رحمتت دور مي‏سازد. مي‏خواهم حسن‏ختام ميهماني‏ات، ابتداي آشنايي تازه‏ام با تو باشد.
اکنون به مدد عبورم از باغ صيام، عطر گل‏هاي تازه عبوديت را آن‏چنان در سر دارم که بيدارتر از هميشه، مي‏بينمت. چه شيرين است طعم ميوه‏هاي آسماني تو، آن هنگام که دست بر قنوت نماز عيد بر مي‏داريم و تو را زمزمه مي‏کنيم: «اَنْ تُدْخِلَني في کُلِّ خَير…» «دارد به خنده چشم جهان باز مي‏شود يعني که عيد فطر تو آغاز مي‏شود»

مهر تأييد بر رمضاني‏ها

نمي‏دانم در امتحان تو از قبول‏شدگانم يا نه؟ اما کارنامه لرزان چشم ترم را بر گونه‏هايم ببين که توان سيلي خشم تو را ندارد. اکنون که نشستن بر خوان روزه تو، قلبم را شکننده کرده است، بازگشته‏ام تا به مُهر تأييد، مِهر و اميد را از تو طلب کنم. مبادا پس از امروز، در روزمرگي‏ها غرقه شوم و عهدم را با تو تا رمضاني ديگر نگاه ندارم! عيد فطر، منزلي است براي پوشيدن بهترين لباس روح در موسم ديدار تو، تا مگر پسندت افتم و در بند بندگي‏ات اسير شوم.
«صحن سراي ديده بشستم ولي چه سود *** کاين گوشه نيست در خور خيل خيال تو»

ادامه تحصيل

بارالها! عيد مرا، ميهماني خداحافظي با ملکوت قرار مده که من براي ادامه تحصيل تو، امروز را قرار داده‏ام تا براي معراج روحم، پلکاني از روزهاي عمرم بسازم. چه شيرين است رسيدن به بام رضايت تو، آن هنگام که زير آسمان، در قنوت نماز عيدم دست نيازم را پر از شفقت مي‏کني و مرا تهي‏دست باز نمي‏گرداني! مي‏داني که دستاويزي جز تسبيحات فاطمه عليهاالسلام در تعقيبات نمازهايم ندارم که از تهي‏دستان، جز وام گرفتن از آبروي محمد و آل او کاري برنيايد.
«بهشت اگر چه نه جاي گناه‏کاران است بيار باده که اميد من به بخشش اوست»
ـ طلوع عيد فطر، طلوع آدم است از قعر ظلمت گناه؛ مبارک باد صبحي که خورشيد و انسان، هر دو پس از سياهي، آغاز مي‏شوند! (پايگاه حوزه)

مائيم و نواي بي‌نوائي…….بسم‌الله اگر حريف مائي

ويژگي هاي عيد فطر از زبان مولا علي(ع)
امير المؤمنين(ع) در خطبه عيد فطر مى‏فرمايد:
«الا و ان المضمار اليوم و السباق غدا الا و ان السبقة الجنة و الغاية النار»
. (من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 516)
دنيا محل مسابقه است و آخرت زمان اجر گرفتن، بهشت جايزه برندگان اين مسابقه و جهنم جزاى بازندگان است. در روايتى از فرزند گراميش چنين آمده است:
«مر الحسن (ع) فى يوم فطر بقوم يلعبون و يضحکون فوقف على رؤوسهم، فقال: ان الله جعل شهر رمضان مضمارا لخلقه، فيستبقون فيه بطاعته الى مرضاته، فسبق قوم ففازوا، و قصر آخرون فخابوا، فالعجب کل العجب من ضاحک لاعب في اليوم الذي يثاب فيه المحسنون و يخسر فيه المبطلون و ايم الله لو کشف الغطاء لعلموا ان المحسن مشغول باحسانه و المسى‏ء مشغول باسائته. ثم مضى‏». (تحف العقول، ص 170)
در اين حديث، امام حسن (ع) انجام اعمال عبادى در ماه مبارک رمضان را، تشبيه به مسابقه بين افراد نموده ‏اند و عيد فطر را زمان اخذ جوايز برندگان آن مى‏دانند.
لذا حضرت على (ع) در ويژگى‏هاى عيد فطر مى‏فرمايند:
1- روزى که نيکوکاران ثواب مى‏برند.
«هذا يوم يثاب فيه المحسنون‏».
2- روزى که گنهکاران زيان مى‏بينند.
«و خسر فيه المبطلون‏»
3- شبيه‏ترين روز به روز قيامت است.
«اشبه بيوم قيامکم‏».
چون در قيامت عده‏ اى که زيان کارند، تاسف مى‏خورند و غضبناک مى‏گردند و عده‏اى که نيکوکارند رستگار و متنعم به نعمتهاى الهى مى‏شوند.
4- روز عبرت گرفتن.
«فاذکروا بخروجکم‏»
وقتى از منازلتان براى خواندن نماز عيد خارج مى‏شويد، به ياد آوريد زمانى را که از منزل بدن خود خارج خواهيد شد و سوى خداى خود خواهيد رفت.
«من الاجداث الى ربکم‏»
وقتى در جايگاه نماز خود مى‏ايستيد به ياد آوريد زمانى را که در محضر عدل الهى مى‏ايستيد و از شما حسابرسى مى‏کنند.
«و اذکروا وقوفکم بين يدى ربکم‏»
وقتى از نماز به منازلتان بر مى‏گرديد به ياد آوريد زمانى را که به منازل خود در بهشت‏خواهيد رفت.
«و اذکروا منازلکم فى الجنة‏»
5- روز بشارت غفران و بخشش الهى.
«ابشروا عباد الله فقد غفر لکم ما سلف من ذنوبکم‏».

اعمال شب عيد فطر
از جمله ليالى شريفه است و در فضيلت و ثواب عبادت و احياى آن احاديث بسيار وارد شده و روايت شده است که آنشب کمتر از شب قدر نيست و از براى آن چند عمل است:
اوّل: غسل است در وقتى که غروب کرد آفتاب.
دوّم: احياء آن شب به نماز و دعا و استغفار و سؤ ال از حقّ تعالى و بَيْتُوته در مسجد
سوّم: آنکه بخواند در عقب نماز مغرب و عشاء و نماز صبح و عقب نماز عيد:
اَللّهُ اَکْبَرُ اَللّهُ اَکْبَرُ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ اَللّهُ اَکْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما هَدينا وَلَهُ الشُّکْرُ على ما اَوْلينا
چهارم: آنکه چون نماز مغرب و نافله آنرا خواند دستها را بسوى آسمان بلند کند و بگويد:
يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ يا ذَاالْجُودِ يا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ وَناصِرَهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى کُلَّ ذَنْبٍ اَحْصَيْتَهُ وَهُوَ عِنْدَکَ فى کِتابٍ مُبينٍ
پس به سجده برود و صد مرتبه در سجده بگويد اَتُوبُ اِلَى اللّهِ پس هر حاجت که دارد از حقّ تعالى بخواهد که انشاء الله برآورده خواهد شد
در روايت شيخ است که بعد از نماز مغرب به سجده رود و بگويد:
يا ذَاالْحَوْلِ يا ذَاالطَّوْلِ يا مُصْطَفِيا مُحَمَّدا وَناصِرَهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَنَسيتُهُ اَنَا وَهُوَ عِنْدَکَ فى کِتابٍ مُبينٍ
پس بگويد صد مرتبه: اَتُوبُ اِلَى اللّهِ
پنجم: زيارت کند امام حسين عليه السلام را که فضيلت بسيار دارد و زيارت مخصوصه اين شب در باب زيارات بيايد انشاءالله
ششم: ده مرتبه بگويد ذکر يا دآئِمَ الْفَضْلِ را که در اعمال شب جمعه گذشت
هفتم: بجا آورد ده رکعت نمازى که در شب آخر ماه رمضان گذشت
هشتم: بجا آورد دو رکعت نماز در رکعت اوّل بعد از حمد هزار مرتبه توحيد و در دوّم يک مرتبه بخواند و بعد از سلام سر به سجده بگذارد و صدمرتبه بگويد:اَتُوبُ اِلَى اللّهِ
پس بگويد:
يا ذَالْمَنِّ وَالْجُودِ يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ يا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ وَافْعَلْ بى کَذا وَکَذا
و بجاى آن حاجات خود را بطلبد.
نهم: چهارده رکعت نماز کند بخواند در هر رکعتى حمد و آية الکرسى و سه مرتبه قل هُوَ اللّه اَحَدٌ تا براى او باشد به هر رکعتى ثواب عبادت چهل سال و عبادت هر که روزه گرفته و نماز خوانده در آن ماه دهم شيخ در مصباح فرموده که در آخر شب غسل کن و بنشين در جاى نماز خود تا طلوع فجر .

اعمال روز عيد فطر
روز عيد فطر است و اعمال آن چند چيز است :
اوّل: آنکه بخوانى بعد از نماز صبح و نماز عيد آن تکبيراتى را که در شبش بعد از نماز فريضه مى خواندى
دوّم: آنکه بخوانى بعد از نماز صبح دعائى را که سيّد روايت کرده اَللّهُمَّ اِنّى تَوَجَّهْتُ اِلَيْکَ بِمُحَمَّدٍ اِمامى الخ و شيخ اين دعا را بعد از نماز عيد ذکر فرموده
سوّم: بيرون کردن زکوة فطره است از هر سرى صاعى پيش از نماز عيد به تفصيلى که در کتب فقهيّه است و بدانکه زکوة فطره واجب مؤ کّد است و شرط قبولى روزه ماه رمضان و سبب حفظ تا سال ديگر است و حق تعالى آن را مقدّم بر نماز ذکر فرموده در اين آيه شريفه قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّى وَ ذَکَرَاسْمَ رَبِّهِ فَصَلّى
چهارم: غسل است و بهتر آن است که اگر ممکن شود از نهر غسل کنى و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عيد چنانچه شيخ فرموده و در جزء روايتى است که غسل را در زير سقفى بکن و چون خواستى غسل کنى بگو :
اَللّهُمَّ ايمانا بِکَ وَتَصْديقا بِکِتابِکَ وَاتِّباعُ سُنَّةِ نَبيِّکَ مُحَمَّدٍ صَلّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ
پس بسم اللّه بگو و غسل کن و چون از غسل فارغ شدى بگو:
اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ کَفّارَةً لِذُنُوبى وَطَهِّرْ دينى اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الدَّنَسَ
پنجم: : پوشيدن جامه نيکو و به کار بردن بوى خوش و رفتن به صحرا در غير مکّه براى نماز کردن در زير آسمان
ششم: پيش از نماز عيد در اوّل روز افطار کنى و بهتر آنست که به خرما يا به شيرينى باشد و شيخ مفيد فرموده مستحب است تناول کردن مقدار کمى از تربت سيّدالشهداء عليه السلام که شفا است از براى هر دردى
هفتم: آنکه چون مهيّا شدى از براى رفتن به نماز عيد بيرون نروى مگر بعد از طلوع آفتاب و آنکه بخوانى دعاهائى را که سيّد در اقبال نقل کرده از جمله از ابوحمزه ثمالى روايت کرده از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام که فرمود بخوان در عيد فطر و قربان و جمعه وقتى که مهيّا شدى به جهت بيرون رفتن به نماز اين دعا را:
اَللّهُمَّ مَنْ تَهَيَّاءَ فى هذَا الْيَوْمِ اَوْ تَعَبَّاءَ اَوْ اَعَدَّ، وَاسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَفَواضِلِهِ، وَعَطاياهُ فَاِنَّ اِلَيْکَ يا سَيِّدى تَهْيِئَتى وَتَعْبِئَتى وَاِعْدادى، وَاسْتِعْدادى رَجاَّءَ رِفْدِکَ وَجَوائِزِکَ وَنَوافِلِکَ وَفَواضِلِکَ وَفَضاَّئِلِکَ، وَعَطاياکَ وَقَدْ غَدَوْتُ اِلى عيدٍ مِنْ اَعْيادِ اُمَّةِ نَبيِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ، اللّهِ عَلَيْهِ وَعَلى الِهِ وَلَمْ اَفِدْ اِلَيْکَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صالِحٍ اَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ، وَلا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ اَمَّلْتُهُ وَلکِنْ اَتَيْتُکَ خاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبى، وَاِساَّئَتى اِلى نَفْسى فَيا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظيمَ مِنْ، ذُنُوبى فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظامَ اِلاّ اَنْتَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

هشتم: خواندن نماز عيد است آن دو رکعت است در رکعت اوّل حمد و سوره اءعْلى بخواند و بعد از قرائت پنج تکبير بگويد و بعد از هر تکبيرى اين قنوت را بخواند :
اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِياَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ
خدايا اى اهل بزرگى و عظمت و اى شايسته بخشش و قدرت و سلطنت و اى شايسته عفو
وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوى وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذى
و رحمت و اى شايسته تقوى و آمرزش از تو خواهم به حق اين روزى که
جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمينَ عيداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]
قرارش دادى براى مسلمانان عيد و براى محمد صلى الله عليه و آله ذخيره و شرف
وَمَزِيْداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنى فى کُلِّ خَيْرٍ
و فزونى مقام که درود فرستى بر محمد و آل محمد و درآورى مرا در هر خيرى که
اَدْخَلْتَ فيهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنى مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ
درآوردى در آن خير محمد و آل محمد را و برونم آرى از هر بدى و شرى که برون آوردى
مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
از آن محمد و آل محمد را – که درودهاى تو بر او و بر ايشان باد – خدايا از تو خواهم
خَيْرَ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْه ُعِبادُکَ الْصّالِحُونَ
بهترين چيزى را که درخواست کردند از تو بندگان شايسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن بندگان شايسته ات.
پس تکبير ششم بگويد و به رکوع رود و بعد از رکوع و سجود برخيزد به رکعت دوّم و بعد از حمد سوره وَالشَّمْسِ بخواند پس چهار تکبير بگويد و بعد از هر تکبيرى آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تکبير پنجم گويد و به رکوع رود پس نماز را تمام کند و بعد از سلام تسبيح زهراءعَليهَاالسَّلام بفرستد و بعد از نماز عيد دعاهاى بسيار وارد شده است و شايد بهترين آنها دعاى چهل و ششم صحيفه کامله باشد و مستحب است که نماز عيد در زير سمان و بر روى زمين بدون فرش و بُوريا واقع شود و آنکه برگردد از مُصَلّى از غير آن راهى که رفته بود و دعا کند از براى برادران دينى خود به قبولى اعمال
نهم: زيارت کند امام حسين عليه السلام را
دهم: بخواند دعاى ندبه را که بعد از اين بيايد انشاءالله تعالى
(توضيح المسائل)

عيد صالحان
حس مي‏کنم سبک شده‏ام؛ يک ماه پرواز در باغ ملکوت، يک ماه شست‏وشوي روح، يک ماه در محضر دوست بودن، شرايط پرواز را مهيا کرده است.
حس مي‏کنم خودم را مي‏فهمم و خودم را پيدا کرده‏ام.
امروز، روز عيدي است که صالحان، چشم به راهش بودند؛ روز عيد فطر؛ روز رهايي از همه رذايل و پليدي‏ها.

اشعار و بسته پيامکي به مناسبت عيد سعيد فطر
و صد شکر که اين آمد و صد حيف که آن رفت…
استشمام عطر خوش بوي عيد فطر از پنجره ملکوتي رمضان گواراي وجود پاکتان

****************
خداحافظ اي ماه غفران و رحمت
خداحافظ اي ماه عشق و عبادت
خداحافظ اي ماه نزديکي بر آرزوها
خداحافظ اي ماه مهماني حق تعالي
خداحافظ اي دوريت سخت و جانکاه
خداحافظ اي بهترين ماه الله

***************
حلول ماه عيد و شادي مسلمين است.
پايان ماه روزه، براي صائمين است
نشاط و افتخار و شادي و سربلندي
از محک الهي براي مؤمنين است

***************
در اين بهار رحمت و غفران و مغفرت
خوشبخت آن کسي ست که بخشيده مي شود

***************
نغمه ريزيد غياب مه نو آخر شد
باده خرم عيد است که در ساغر شد
روز عيد است ، سوي ميکده آييد به شکر
که ببخشند هر آنکس که در اين دفتر شد . . .
عيد سعيد فطر بر شما مبارک

***************
عيد سعيد فطر و پايان ماه صيام
بخواهيم از خداي ذو الجلال و الکرام
که تا سال آينده، صفا و پاکي دل
حفظ بشه و نباشيم از انسانهاي غافل

***************
هزاران آفرين بر جانت اي ماه / روان عاشقان قربانت اي ماه
مبارک باد ماه عشق بازان / که بنشينند در ايوانت اي ماه
مبارک باد عيد روزه داران / نکويان جهان مهمانت اي ماه . . .

***************
عيد صيام آمد و ماه صيام رفت / لطف تمام آمد و فيض تمام رفت
شد عيد فطر و لطف خدا باز تازه شد / گرد غم گناه ز جان عوام رفت

***************
خدايا
سي شب به تو التماس کردم / اين لحظه جواب طالب ام من
خواهي بنواز و خواه رد کن/احسان و عتاب طالب ام من . . .

***************

**اين عيد بزرگ بر شما همراهان هميشگي آخـــرين خبـــر مبارک باد.**
منبع: خراسان

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *