البته که ستایش رشت و به صورت کلی خطهٔ گیلان در شبکههای اجتماعی کاملاً صادقانه با نیّات خیرخواهانه صورت میگیرد، لکن به دلیل عدم وجود بستر مناسب جهت جذب و حمایت از سرمایهگذار و کم توجهی به اقتصاد توریسممحور، استان گیلان نه تنها انتفاع چشمگیری از ورود گردشگر به داخل استان کسب نکرده، که در مواقعی متحمل آسیبهای جدی در حوزههای استراتژیک حملونقل، انرژی، محیطزیست و… شده است.
اینکه در سالیان اخیر رشتوندان به جای پهنکردن فرش قرمز و میهماننوازی با دست و دلِ باز برای هموطنان، گرچه با عشق اما با خونِ دل، صورتی سرخ و لبخندی ژکوندوار از گردشکران پذیرایی میکنند، ریشه در عدم توجه به توسعه مبتنی بر گردشگری در حوزههای تصمیمساز استان و… دارد.
به نقل از ادارهکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان، در تعطیلات اخیر شهریور ۱۴۰۲ از روز ۲۲ تا ۲۴ شهریورماه ۳ میلیون و ۳۰۰ نفر مسافر و گردشگر وارد گیلان شدهاند. معضلات ترافیکی، تولید انبوه زباله، آلودگیهای صوتی-بصری و به طور کلی تسریع در استهلاک بافت شهری، تنها بخشی از مشکلاتی است که ساکنان گیلان و به خصوص رشت، با آن خیابانهای باریک و بافت شهری فرسودهاش، در ایام تعطیلات با آن مواجه میشوند.
چادرهای مسافرتی که در نبود تفرجگاهها و کمپهای مناسب، در جای جای شهر و حتی پیادهروها برپا میشوند و عبور و مرور عابران پیاده را نیز دچار اشکال میکنند، انبوه زبالههایی که هر کجا رها میشوند و گاه سر و صدای بلند و آزاردهندهی ساکنین ویلاها، آپارتمانها و خانههای اجارهای در مناطق مسکونی، تشدید بحران قطعی برق در فصول گرم به دلیل افزایش موقت جمعیت و استفاده از خدمات در حوزه برق و انرژی، معضل کمآبی شهرستانهایی همچون آستارا و بندرانزلی و املش که شاید کمتر کسی تصور کند که ساکنین گیلان هم مانند بسیاری از مناطق کشورمان با آن رو به رو هستند و بسیاری دیگر از این دست، موجب رنجش خاطر شهروندان گیلان از هجوم انبوه مسافران در تعطیلات خاص شده است.
گیلانِ چهارفصل، برای همه ایرانیان است و همه باید بتوانند از موهبتهای آن استفاده کنند؛ چه اهالی این گستره سبزآبی و چه گردشگران. قطعاً راهحل، بستن ورودی گیلان بر روی هموطنان و گردشگران خارجی نیست و چاره کار را باید در برنامهریزی، سازندگی، مدیریت در حوزههای زیرساختی و سپس گردشگری در سطوح ملی و استانی جست تا گیلانِ مظلوم که سالهاست از ریل توسعه خارج شده بار دیگر در مسیر توسعه قرار گرفته و با دمیدن روحی تازه، جان دوباره گیرد و بستر مناسبی برای زندگی مطلوب و سفری به یاد ماندنی باشد.