نمی‌دانم چرا دست‌مان به کم نمی‌رود؛ صرفه‌جویی را خیلی جاها کسر شأن می‌دانیم و از همانجا هم ضرر می‌کنیم.
پایگاه اطلاع رسانی صبح رانکوه/ این گفت‌و‌گو حتماً برای شما هم آشناست و باید هزار بار شنیده باشید: «بابا زشته آدم از هر میوه یک کیلو بخره. برو از هر کدوم 2 کیلو دیگه بگیرکه جلوی مهمون آبرومون نره.» این دیالوگ چند وقت پیش توی راه‌پله خانه ما هم بین خانم و آقای طبقه بالایی رد و بدل شد. گرفته بود.
مرد همسایه نیامده دوباره روانه میوه فروشی شد و اوامر همسر را به اجرا گذاشت و با 7-8 کیسه بزرگ و کوچک دیگر برگشت. بعد فهمیدم کلاً 3 نفر میهمان داشته‌اند. فردای آن روز که زباله‌ها‌شان را جلوی در آپارتمان گذاشتند، طوری بود که اگر کسی نمی‌دانست فکر می‌کرد لابد توی ساختمان ما 40-30 نفری میهمان بوده‌اند.
خیلی از همان میوه و سبزی‌هایی که قرار بود برای آبروداری جلوی میهمان‌ها باشد از درون کیسههای بی‌رنگ پیدا بود. یکی نبود بگوید مگر مجبورید این همه بخرید و دور بریزید؟نمی‌دانم چرا هر چیزی که خانه می‌بریم دو برابرش زباله تولید می‌کنیم. مثلاً استفاده از کیسههای پلاستیکی؛ هرخرید یک پلاستیک، هر خرید یک پلاستیک. قدیم خبری از کیسههای نایلونی نبود مردم از پاکت‌های کاغذی استفاده می‌کردند.
معمولاً کسی هم پاکت را دور نمی‌ریخت و چندباری استفاده می‌شد و دست آخر هم می‌رفت حوضچه‌های مخصوص و بعد از خمیر شدن به شکل شانه تخم مرغ و کارتن و مقوا دوباره به بازار برمی‌گشت. ولی حالا نایلون‌ها شده‌اند بلای جان محیط زیست.
اگر بازیافت شوند مشکل خاصی ایجاد نمی‌کنند ولی خدا نکند توی طبیعت پخش و پلا شوند. صدها سال طول می‌کشد تا تجزیه شوند.دوستی که برای مأموریت به کره جنوبی رفته بود تعریف می‌کرد در سئول هر کس برای خرید، کیسه پارچه‌ای یا کاغذی همراه می‌برد.
قیمت استفاده از کیسه نایلونی خیلی گران تمام می‌شود و آنقدر بالاست که مردم از کیسههای کاغذی یا ساک دستی استفاده می‌کنند. بالاخره این هم سیاستی است. زباله زیادی در سطل‌ها نیست و مردم زباله‌ها‌شان را از همان مبدأ یعنی خانه یا محل کار جدا می‌کنند. کاغذ و مقوا و کارتن را در کیسه جدا و پلاستیکی و نایلون را در کیسه دیگر می‌ریزند و به این ترتیب در جداسازی زباله به شهرداری شهرشان کمک می‌کنند.
برای ما فرقی نمی‌کند که از چه کیسه‌ای استفاده کنیم. کاغذی، نایلونی یا پارچه‌ای. بعضی‌ها هم که از هیچکدام. بعضی هم زباله‌های تر و خشک‌شان را توی سطل‌های بزرگ شهرداری یا کنارش یا اصلاً توی جوی آب می‌ریزند. «آشغال است دیگر چه می‌شود حالا…
تهیه و گردآوری :دکتر موسی غلامی
منبع: کانال پازل شهر
