بلوار «سفیر امید» املش را همهی شهروندان دیده و بارها از کنار آن عبور نمودند؛ با ورود به شهرستان املش و طی مسیری به بلواری میرسید که به شهرداری شهرمان منتهی می شود.
صبح رانکوه: نام این بلوار «سفیر امید» است. ممکن است برخی از خوانندگان ندانند که نام «سفیر امید» برای چیست؟ در چهاردهم بهمن ۱۳۸۷ به دنبال تلاش چندین ساله دانشمندان و متخصصان ایران با قرار دادن ماهواره ی امید توسط ماهواره برسفیر این نام بر سر زبان ها افتاد. و نام ایران در لیست معدود کشورهای دارای تکنولوژی فضایی ثبت شد. اما آنچه که برای املش حائز اهمیت است این است که یکی از فرزندان این شهر مدیر بخش عمرانی ساخت پایگاه سفیر بوده است. و از همان سال ۱۴ بهمن « روز فن آوری فضایی» نام گرفت.
مهندس قلیزاده ی املشی از اواخر دهه ی ۱۳۷۰ در سازمان صنایع هوا فضا شروع به کار نمود. به دنبال موفقیت های متوالی در کارهای دفاعی و تعریف پروژه های فضایی نیاز به ایجاد یک زیر ساخت در این بخش احساس گردید. و بخشی برای تشکیل آن که مدیریت بخش تحقیق و طراحی آن نصیب یکی از فرزندان املش گردید. و در مدت ۱۴ سال همکاری ایشان بیش از ۵۰ طرح بزرگ و کوچک با موفقیت همراه گردید. طراحی مرکز آزمایشگاهی سازه ها و سیستم های فضایی ایران، مجموعه پرتاب ماهواره بر سفیر و تحقیق وطراحی پایگاه پرتاب ماهواره بر سیمرغ از آن جمله است.
طراحی و ساخت مرکز آزمایشگاه سازه و سیستم های فضایی سبب شد تا کلیهی مراحل پروازی سفیر قبل از پرتاب به طور کامل تست وکنترل شد ودر اولین پرتاب ماهواره امید رادر مدار قرار دهد. و این حکایت نام «بلوار سفیر امید» املش است که با نام یک املشی عجین شده است.
