مقدمه:
صبح رانکوه/ توسعه پایدار به عنوان یک استراتژی برای برآوردن نیازهای جمعیت موجود دنیا ، بدون ایجاد آثار سوء بر بهداشت و سلامت و محیط زیست بی آنکه منابع پایه جهانی را به خطر بیندازد ، برای افزایش قابلیتهای تولید در آینده تبیین می گردد . دراین فرآیند نقش محوری انسان همواره مورد تأکید بوده ودراین راستا بهداشت حرفه ای بعنوان عنصری پایه ، از اصول توسعه پایدار در جوامع می باشد .
امروزه اهمیت بهداشت کار بر هیچکس پوشیده نیست. برای پیشگیری از حوادث و بیماریهای شغلی و نتیجتا جلوگیری از کاهش منابع مادی و انسانی ، کاهش فشارهای روانی برای استفاده بهینه از نیروی انسانی موجود ، به کارگیری ایمن ترین تکنولوژی ، ایجاد انگیزه و نشاط و سلامتی نزد نیروی کار (که منجر به افزایش کیفیت محصولات ، بهره وری و فرآیند مدیریت می گردد) ، باید اصول بهداشت حرفه ای درمحیط کار مراعات شود.از طرفی وضعیت کلی محیط زیست و اکوسیستم منطقه نیز بطور مستقیم یا غیر مستقیم بر روی بهداشت کارگران در مشاغل مختلف ، خصوصا کشاورزی ، تأثیر می گذارد بنابراین یک ارتباط دو جانبه بین ایمنی و بهداشت حرفه ای از یک طرف و توسعه پایدار توأم با محیط سالم از طرف دیگر وجود دارد که این امر خصوصا در کشورهای در حال توسعه که بهداشت و رفاه خانواده در گرو سلامتی و بهره وری نیروی کار آن است ، در صورت فقدان امنیت اجتماعی و پایین بودن سطح بهداشت و کاهش توان کاری این عضو کلیدی، بحران شدیدی در خانواده بوجود می آورد که بطور غیر مستقیم سلامت ، رفاه و اقتصاد جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. پس برای دست یافتن به توسعه پایدار در بخش کشاورزی باید به وضعیت بهداشتی و رفاهی کشاورزان توجه کافی شودو همزمان با رشد کشاورزی ، حفاظت کشاورزان در برابر مخاطرات محیط کار افزایش یابد و در سطوح ملی و بین المللی ، بهداشت حرفه ای کشاورزان مورد توجه قرار گیرد.
از آنجائیکه در سال های اخیر اشتغال زنان در کارهای مردانه ای مانند کشاورزی روزبه روز بیشتر می شود وبا توجه به این نکته که اشتغال زنان در محیط خارج از خانه اغلب با انجام وظایف خانه داری و غیره در داخل منزل نیز همراه است، می توان اذعان داشت که درصورت مشابهت شغلی خاص بین یک زن و مرد، به دلیل وظایف متعدد زنان ، فشار کاری و استرس های ناشی از آن در زنان بیشتر از مردان است.
جدای از وظایف و مسئولیت های چندگانه زنان ، اگر شیوه های حمایتی اجتماع، داخل منزل و محل کار کافی نباشد، بر استرس زنان نیز افزوده خواهد شد. عقیده کلی و رایج عصر حاضر این است که اگر محیط کار عاری از عوامل آسیب رسان باشد، زن و مرد هر دو می توانند به صورت ایمن کار کنند . مخاطرات شغلی ویژه زنان از لحاظ بارداری و دوران شیردهی و اثرات سوء بر جنین و نوزاد از اهمیت بسزایی برخوردار است و شایسته است که به طور خاص به آنها نیز پرداخته شود تا عوامل خطر از محیط کار حذف گردد بطوریکه یک زن حامله هم بتواند به کار خود ادامه دهد ./پرتال سازمان چای کشور