صبح رانکوه/قرقاول با نام علمی Phasianus Colchicus و نام انگلیسی Pheasant ، یکی از زیباترین و پرجمعیت ترین پرندگان ایران است این پرنده رنگین بال در بیشتر جنگل های شمال کشور زیست می کند . قرقاول های ایران همه از یک گونه اند ولی با توجه به پراکندگی جغرافیایی و تفاوت های ظاهری برخی آنها را شامل چهار زیر گونه :
۱-منطقه ارسباران و دشت مغان ،
۲- قرقاول های تالش از آستارا تا چالوس ،
۳-قرقاول های گلستان از حدود بابل تا پارک گلستان ،
۴-قرقاول های سرخس در جنگل های مرزی سرخس (هریرود).
درگیلان و روستای جیرگوابر ، به آن تورینگ می گویند . تورینگ را می توان در فصل بهار و تابستان در جنگل و باغات جیرگوابرمشاهده کرد . متاسفانه به دلیل شکار زیاد ، استفاده از سموم در کشاورزی و … از جمعیت تورینگ گیلان کم شده است ،اما در سال های گذشته در جیرگوابر به دلایلی جمعیت زیادی داشت که حتی به داخل محل آمده و کنار جاده مشاهده می شدند اما طی یکی دو سال اخیر شکار چیان زیادی هجوم آورده و حتی در فصل بهار برخی افراد تخم های تیرِنگ را برمی دارند و برای در آمدن جوجه ، زیر مرغ قرار می دهند . در زیر اطلاعات اندکی درباره ی این پرنده ی زیبا و ارزشمند منتشر کرده ام . برای مطالعه ی بیشتر می توانید به لینک هایی که قرار داده ام مراجعه کنید .
قرقاول ها وابستگی زیادی به جنگل های و بوته زارها دارند آنها معمولا در جنگل ها استراحت و در نقاط باز و کم درخت و کشتزار ها به تغذیه می پردازند . جنس نرو ماده این پرنده کاملا با هم تفاوت دارندو رنگ پر آنها برحسب زیرگونه جنس و سن تغییر می کند . نرها ی بالغ پروبال رنگین و پر زرق و برق و دمی دراز تر و سر و گردن آنها به رنگ سبز تیره براق است . در قرقاول های ماده رنگ پرها نخودی تیره با لکه های قهوه ای زیاد به رنگ محیط اطراف است که باعث می شود در دوران طولانی خوابیدن روی تخم ها و زمان پرورش جوجه ها از دید دشمنان پنهان بماند . در جنس نر سر و گردن غالبا به قرقاول های نابالغ از لحاظ دم شبیه به کبک و دارای دم های کوتاه هستند و از این لحاظ بایستی آنها را با کبک ها حتی زمانی که همراه قرقاول های بالغ دیده می شوند تشخیص داد
