بیش ازشش هزاررأس دام در املش مایه کوبی شدند

محمدمهرافروز

بهمن ۲۵, ۱۳۹۳ در ۱۲:۱۷ ق.ظ

باسلام وتشکر
چندگزارش ازیک وبلاگم به انضمام تصاویرشان برایتان ارسال می نمایم:
همه خطرات فضای مجازی؛داری دیده میشوی…حریم خصوصی معنا ندارد…

تهیه وتدوین.ویرایش وترجمه برای فضای مجازی:

محمدمهرافروز،سردفتراسنادرسمی

ایالات متحده که همواره از آزادی و حقوق شهروندی و بشر دم می زند، اطلاعات شخصی مردم سرتاسر جهان را کنترل می کند. جالب آنجاست که اوباما در توجیه اقدام دولت آمریکا گفته است: «همانطور که رسیدن به امنیت ۱۰۰ درصدی امکان‌پذیر نیست، داشتن حریم خصوصی ۱۰۰ درصدی و خلاص شدن از هرگونه مزاحمت هم شدنی نیست.» قبل از خواندن این گزارش، بار دیگر به سخنان اوباما دقت کنید.
……………………………….

ایالات متحده که همواره از آزادی و حقوق شهروندی و بشر دم می زند، اطلاعات شخصی مردم سرتاسر جهان را کنترل می کند. جالب آنجاست که اوباما در توجیه اقدام دولت آمریکا گفته است: «همانطور که رسیدن به امنیت ۱۰۰ درصدی امکان‌پذیر نیست، داشتن حریم خصوصی ۱۰۰ درصدی و خلاص شدن از هرگونه مزاحمت هم شدنی نیست.» قبل از خواندن این گزارش، بار دیگر به سخنان اوباما دقت کنید.
تا پیش از افشاگری “ادوارد اسنودن” کمتر کسی می دانست که محیط اینترنت تا این حد می تواند ناامن باشد و برخی دولت های غربی به راحتی به خود اجازه می دهند از مخاطبان اینترنت جاسوسی کنند و به بهانه مبارزه با تروریسم، اطلاعات شخصی افراد را کنترل کنند. افشاگری های اسنودن حتی مقامات اتحادیه اروپا را شوک زده کرد؛ چون نشان می داد که آمریکا حتی از دوستان اروپایی اش هم جاسوسی می کرده است.

برخی تحلیلگران فرار و افشاگری های ادوار اسنودن را هم پروژه سازمان های امنیتی آمریکا می دانند؛ اما فارغ از این تحلیل ها توجه شما را به شیوه جاسوسی آمریکا و میزان پایبندی این کشور به آزادی، حقوق شهروندی جلب می کنیم:

منتقدان برنامه نظارت اینترنتی آژانس امنیت ملی آمریکا، موسوم به “پریزم (PRISM)” آن را مصداق جاسوسی می‌خوانند، اما موافقانش آن را تلاشی موجه و موثر برای مقابله با تهدید حملات تروریستی می‌دانند.چند هفته بعد از اینکه خبر وجود برنامه پریزم برای اولین بار به بیرون درز کرد، برخی از جزئیات آن مورد تأیید قرار گرفته است. اما هنوز بخش‌های زیادی از آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، و روشن شدن ابعاد مختلف آن شاید سال‌ها طول بکشد.

اسنودن/ افشاگر جاسوسی گسترده ی آمریکا

پریزم چیست؟

پریزم یک سیستم نظارت و مراقبت است که از سال ۲۰۰۷ توسط آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) راه‌اندازی شده است. یک فایل پاورپوینت اخیرا فاش شده که مربوط به آوریل ۲۰۱۳ (فروردین ۱۳۹۲) است. در این فایل آمده که این سازمان اجازه دارد ایمیل‌ها، کلیپ‌های ویدیویی، عکس‌ها، تماس‌های تلفنی و تصویری، اطلاعات افراد در شبکه‌های اجتماعی، اطلاعات ورود به سیستم‌ها و دیگر داده‌هایی را که در اختیار طیف وسیعی از شرکت‌های اینترنتی آمریکاست، دریافت کند.

در یکی از اسلایدها نام شرکت‌های ذیل آمده است: مایکروسافت و شرکت اسکایپ که تحت مالکیت آن است؛ گوکل و شرکت یوتیوب که وابسته به آن است؛ یاهو؛ فیسبوک؛ ای او ال (AOL)، اپل و پل‌تاک (PalTalk) که این آخری یک سرویس گفتگوی اینترنتی کمتر شناخته شده است و تحت مالکیت شرکت نرم‌افزاری AVM قرار دارد.

در فایل پاورپوینت گفته شده که برنامه پریزم سالانه ۲۰ میلیارد دلار هزینه دارد و برای برطرف کردن دشواری‌های قبلی آژانس امنیت ملی آمریکا در کار جمع‌آوری داده‌های مربوط به مقابله با تروریسم طراحی شده است. جزئیات این پروژه اولین بار روز ۶ ژوئن (۱۶ خرداد ۱۳۹۲) در روزنامه‌های گاردین و واشنگتن پست منتشر شد.

مدیر مجموعه اطلاعاتی آمریکا (نهادی که بر همه سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا نظارت می‌کند – با سازمان امنیت ملی و یا سازمان سیا اشتباه نشود) همان روز وجود این برنامه را تأیید کرد و برخی اطلاعات مربوط به آن را از طبقه‌بندی محرمانه خارج کرد. جیمز کلپر گفت که درباره اینکه چه کارهایی می‌توان با این داده‌ها انجام داد محدودیت‌های سفت و سختی از طرف مراجع قضایی وضع شده، و تنها بخش بسیار کوچکی از اطلاعات موجود مورد بررسی قرار می‌گیرند، چرا که بخش اعظم این اطلاعات به اقدامات ضد تروریستی ارتباطی ندارند.

ماجرا از کجا شروع شد؟

قانون اطلاعات و نظارت خارجی سال ۱۹۷۸ آمریکا (Fisa) شرایطی را وضع کرده بود که در صورت وجود همه آنها دادگاهی ویژه متشکل از سه قاضی مجوز شنود الکترونیکی افراد را صادر می‌کرد. افراد مورد نظر باید مظنون به دست داشتن در اقدامات جاسوسی یا برنامه‌ریزی حمله علیه آمریکا از جانب یک قدرت خارجی می‌بودند. بعد از حملات یازده سپتامبر، دولت جورج بوش مخفیانه به آژانس امنیت ملی آمریکا اجازه داد دادگاه‌ها را دور بزند و بدون داشتن حکم قضایی لازم، به شنود مظنونان همکاری با القاعده و دیگران بپردازد. بعد از آشکار شدن این موضوع در سال ۲۰۰۵، کنگره آمریکا تصمیم گرفت هم به شرکت‌هایی که با این سازمان همکاری کرده بودند، مصونیت قضایی اعطا کند، و هم تغییرات در قانون Fisa ایجاد کند.

این تغییرات در سال ۲۰۰۸ در قانون اعمال شد و به‌موجب آن، مقامات امنیتی می‌توانستند بدون نیاز به شناسایی هر یک از افراد هدف‌گیری شده، یا ذکر جزئیات نوع ارتباطات مورد نظر مجوز لازم را از دادگاه بگیرند. برای اخذ مجوز تنها کافی بود که مقامات امنیتی دادگاه را متقاعد کنند که هدفشان جمع‌آوری اطلاعات امنیتی خارجی است. علاوه بر این، مقامات امنیتی دیگر مجبور نبودند نشان دهند که فرستنده و گیرنده پیام‌ها هر دو در خارج از آمریکا هستند. کافی بود که نشان دهند باور به اینکه یکی از طرفین خارج از آمریکاست، معقول و منطقی بنظر می‌رسد.

ما چگونه از وجود پریزم آگاه شدیم؟

جزئیات این برنامه را فردی بنام ادوارد اسنودن فاش کرد. او که ۳۰ ساله است، قبلا به‌عنوان دستیار فنی برای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) کار کرده بود. دولت آمریکا حالا او را به سرقت اموال دولتی، انتشار بدون اجازه اطلاعات مربوط به دفاع ملی و انتشار عامدانه اطلاعات طبقه‌بندی شده متهم کرده است. آقای اسنودن ابتدا به هنگ‌کنگ رفت، اما روز ۲۳ ژوئن (۲ تیر ۱۳۹۲) به خواست خودش از آنجا خارج شد و به مسکو رفت.

اطلاعات چه کسانی بررسی می‌شود؟

مقامات امنیتی می‌گویند از برنامه پریزم نمی‌توان برای هدف‌گیری عامدانه شهروندان آمریکایی، یا افراد ساکن ایالات متحده استفاده کرد.

به گفته روزنامه واشنگتن پست، آژانس امنیت ملی آمریکا با استفاده از کلید واژه‌های جستجو، ارتباطات مشکوک را شناسایی می‌کند. این کلید واژه‌ها با ضریب اطمینان ۵۱ درصد نشان می‌دهند که هدف مورد نظر خارجیست یا نه.

مقاله واشنگتن پست می‌گوید که موارد استعلامی سپس توسط اف‌بی‌آی بررسی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که هیچیک از شهروندان آمریکا هدف شنود قرار نمی‌گیرند. به گفته این مقاله، بعد از انجام این مرحله و شناسایی مظنونان، هر کسی که فرد مظنون با او در تماس بوده باشد هم می‌تواند هدف بررسی قرار بگیرد، و به همین ترتیب کسانی که در فهرست فرستندگان یا گیرندگان پیام‌ها و ارتباطات این افراد باشند هم ممکن است هدف قرار بگیرند.

روزنامه گاردین روز ۲۰ ژوئن (۳۰ خرداد ۱۳۹۲) مدرکی را درباره یک سری اقدامات احتیاطی منتشر کرد که آژانس امنیت ملی آمریکا موظف به انجامشان است. فرض بر این است که با انجام این اقدامات ریسک سرکشی ناخواسته به اطلاعات شهروندان و ساکنان آمریکا به حداقل برسد. در این مقاله آمده که اگر مقامات امنیتی جزئیاتی درباره افراد تبعه یا ساکن آمریکا پیدا کنند، باید آنها را در اختیار مراجع قانونی داخلی قرار بدهند یا در زودترین موقع ممکن این داده‌ها را از بین ببرند. تنها استثنا در این زمینه در مواردیست که داده‌ها رمزگذاری شده باشند.

اما برخی کارشناسان در مورد کارآیی این اقدامات احتیاطی تردید دارند. راس آندرسون، استاد مهندسی امنیتی در لابراتوار کامپیوتر دانشگاه کمبریج، می‌گوید: “تنها راه اینکه از روی ای‌میل یک نفر بتوانید تا حد معقولی مطمئن شوید که ساکن یک کشور بخصوص است، این است که همه مکاتباتش را بخوانید. آژانس امنیت ملی آمریکا ظاهرا مدعی است قدرتی جادویی دارد و می‌تواند بطور خودکار میان تعداد بسیار زیادی ای‌میل جستجو کرده، و اطلاعات مناسب را پیدا کند. حتی شرکت‌های ارائه کننده خدمات ای‌میل هم گفته اند که در اکثر موارد نمی‌توانند بدون خواندن مکاتبات کاربران، ملیت، محل اقامت و نشانی آنها را پیدا کنند.”

حتی با فرض کفایت و درستی بررسی‌های این سازمان، هنوز هم ممکن است کسانی که در خارج از این کشور زندگی می‌کنند و از خدمات شرکت‌های اینترنتی استفاده می‌کنند، هدف شنود و مراقبت قرار گیرند. باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، سعی کرده با گفتن اینکه سرویس‌های امنیتی آمریکا قصد زیر و رو کردن ای‌میل‌های عادی را ندارند و صرفا به‌دنبال “جماعتی محدود و بسته” [!]هستند، به شهروندان آلمان، فرانسه و دیگر کشورها اطمینان خاطر بدهد.

آیا آژانس امنیت ملی آمریکا به کامپیوترهای شرکت‌های اینترنتی دسترسی مستقیم دارد؟

در یکی از اسلایدهای فاش شده آمده که “جمع‌آوری داده‌ها مستقیما از سرور” شرکت‌های اینترنتی آمریکایی انجام می‌شود. در گزارش‌های اولیه گفته شده بود که آژانس امنیت ملی آمریکا در واقع داده‌ها را به‌کمک تجهیزات مخصوصی که روی کامپیوترهای این شرکت‌ها نصب کرده بود، استخراج می‌کند. این تجهیزات در واقع به نوعی نقش “در پشتی” را بازی می‌کند.

اما شرکت‌های اینترنتی با صدور بیانیه‌هایی دادن امکان “دسترسی مستقیم” به سازمان امنیت را تکذیب کردند.

روزنامه نیویورک تایمز نوشت که این شرکت‌ها چیزی شبیه معادل دیجیتالی “صندوق‌های پستی قفل‌دار” ایجاد کرده اند، یعنی روی شبکه‌شان مناطق امنی ایجاد کرده اند و رونوشتی از فایل‌های مورد درخواست این سازمان را در آنجا قرار می‌دهند. اما شرکت گوگل در مصاحبه‌ای با مجله وایرد (Wired) این ادعا را تکذیب کرد.

گوگل گفت که درخواست‌هایی را که دادگاه حکم به اجرایشان داده بوده، پذیرفته، و برای این منظور یا داده‌ها را از طریق پروتکل انتقال فایل (file transfer protocol) – ارسال رمزگذاری شده از کامپیوترهای خود به کامپیوترهای مقامات مسوول – فرستاده، و یا اطلاعات را به‌صورت شخصی و “حضوری” تحویل داده است.
شرکت‌های اینترنتی چه اطلاعات دیگری را فاش کرده اند؟

بسیاری از شرکت‌های اینترنتی درگیر در این ماجرا گفته اند که پیش از گزارش‌های منتشر شده در روزنامه‌ها هرگز نام برنامه پریزم را نشنیده بودند، اما در عین حال درباره نحوه برخوردشان با درخواست‌های مربوط به امنیت ملی توضیحات اندکی ارائه می‌کنند. مایکروسافت، اَپل، یاهو و فیسبوک همگی آماری منتشر کرده اند که در آن بطور تقریبی به تعداد کل درخواست‌های رسیده از سوی سازمان‌های امنیتی و قضایی در طول یک بازه زمانی مشخص اشاره شده است.

اما این شرکت‌ها می‌گویند که قادر نیستند برای درخواست‌هایی که در چارچوب قانون Fisa ارائه شده اند، آمار جداگانه‌ای بدهند، زیرا این آمار جزء اطلاعات طبقه‌بندی شده محسوب می‌شود. در عوض شرکت گوگل حاضر نیست آمار کلی را ارائه کند و می‌گوید که کاربرانش این کار را “گامی به عقب” تلقی خواهند کرد.

این شرکت درخواست‌های مختلفی را که از نهادهای دولتی دریافت می‌کند، در گروه‌های کوچکتری دسته‌بندی می‌کند و از جمله این دسته‌بندی‌ها شمار نامه‌هایی است که از طرف اف‌بی‌آی و با موضوع امنیت ملی دریافت می‌شود. آمار ارائه شده از سوی این شرکت درخواست‌های آژانس امنیت ملی آمریکا را در بر نمی‌گیرد. گوگل می‌گوید برای این کار باید درخواست‌های ارائه شده در چارچوب قانون Fisa را با درخواست‌هایی که به موارد دیگر مربوط می‌شود “یک‌کاسه” کند، و این کار از شفافیت اطلاعات ارائه شده خواهد کاست.

چه چیزهایی را هنوز نمی‌دانیم؟

اشکان سلطانی، پژوهشگر در حوزه امنیت، در وبلاگش نوشته که هنوز پنج سوال بی‌پاسخ درباره پریزم وجود دارد:

“آزمایش ۵۱ درصد” تا چه اندازه در جلوگیری از تجسس در اطلاعات شهروندان آمریکایی توسط سازمان امنیت ملی آمریکا کارآیی دارد؟
آیا به شرکت‌های اینترنتی گفته می‌شود که اهداف بالقوه در تحقیقات آژانس امنیت ملی آمریکا چه کسانی هستند؟ آقای سلطانی می‌گوید که اگر مقامات امنیتی بخواهند هویت اهداف واقعی‌شان را پنهان کنند، ممکن است عمدا با اضافه کردن اسامی غیرضروری به درخواست‌هایی که به دادگاه ارائه می‌کنند و افزودن درخواست‌های کاذب به درخواست‌های واقعی، این کار را انجام دهند.

برای اطمینان از اینکه مقامات آژانس امنیت ملی آمریکا از حدود مجاز و لازم فراتر نمی‌روند، چه ساز و کارهایی در نظر گرفته شده است؟

با توجه به اینکه شرکت اسکایپ قبلا ایجاد تغییرات در سیستمش “با هدف اعطای دسترسی بیشتر به مقامات ذی‌صلاح” را تکذیب کرده، رهگیری و شنود تماس‌های صوتی آن چگونه انجام می‌شود؟

برای اطمینان از اینکه طرف‌ها و اشخاص ثالث اطلاعات مورد بحث را رهگیری و شنود نمی‌کنند، چه قدم‌هایی برداشته شده است؟ آقای سلطانی می‌نویسد که در سال ۲۰۱۰ هکرها به یک پایگاه داده‌ها رخنه کردند که احکام دادگاه‌ها درباره مجوز شنود و مراقبت در آنها نگهداری می‌شد.

آمریکا چطور وجود برنامه پریزم را توجیه می‌کند؟

ژنرال کیث الکساندر، مدیر آژانس امنیت ملی آمریکا، می‌گوید که برنامه‌های نظارت و شنود ارتباطات سازمانش باعث شده که آمریکا از زمان واقعه ۱۱ سپتامبر بتواند جلوی بیش از ۵۰ مورد حادثه تروریستی بالقوه را بگیرد. او اضافه می‌کند که دست‌کم ۱۰ مورد از این توطئه‌ها قرار بود در خاک خود آمریکا انجام بگیرد، اما توضیح بیشتری در این مورد نمی‌دهد، چون به گفته او، برخی جزئیات باید همچنان طبقه‌بندی شده بمانند تا اثربخشی اقدامات مشابه آن حفظ شود.آقای اوباما هم می‌گوید: “همانطور که رسیدن به امنیت ۱۰۰ درصدی امکان‌پذیر نیست، داشتن حریم خصوصی ۱۰۰ درصدی و خلاص شدن از هرگونه مزاحمت هم شدنی نیست.”

ارتباط بریتانیا با این قضایا چیست؟

روزنامه گاردین می‌گوید مجموعه‌ای از اسناد رسمی بدست آورده که بنا بر آنها “در ستاد فرماندهی ارتباطات دولت بریتانیا برنامه‌های ویژه‌ای برای پردازش اطلاعات پریزم وجود دارد”.

معنایش این است که در ستاد فرماندهی ارتباطات دولت بریتانیا مأموران امنیتی از داده‌هایی که از شرکت‌های اینترنتی آمریکایی بدست آمده، استفاده می‌کنند. گاردین می‌گوید که در ماه مه ۲۰۱۲ ستاد فرماندهی ارتباطات دولت بریتانیا توانست بر اساس این داده‌ها ۱۹۷ گزارش امنیتی تهیه کند. به گفته این روزنامه، این گزارش‌ها معمولا به سازمان‌های اطلاعاتی MI5 (سرویس اطلاعات داخلی بریتانیا) و MI6 (سرویس اطلاعات خارجی بریتانیا) فرستاده می‌شوند. ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا، می‌گوید که برای شهروندانی که به قانون پایبند هستند، “هیچ جای نگرانی وجود ندارد”.

نیک کلگ، معاون نخست وزیر هم اضافه می‌کند که در مورد دسترسی کلیه سازمان‌های اطلاعاتی به اطلاعات، معیارهای سختگیرانه‌ای رعایت می‌شود. اما داگلاس الکساندر، وزیر دولت سایه از حزب کارگر، می‌گوید که دولت باید در این زمینه عملکرد شفاف‌تری داشته باشد.

پروفسور آلن وودوارد، مشاور امور امنیت اینترنتی که سابقه کار برای دولت بریتانیا را هم دارد، می‌گوید که دولت باید دست‌کم در مورد حداکثر مدت ذخیره اطلاعات حد و مرزهایی تعریف کند. او می‌گوید: “حکومت‌ها تغییر می‌کنند و افراد ترجیح می‌دهند اطلاعاتشان بدست دولت‌های آینده نیفتد. مسأله کلیدی این است که این داده‌ها برای چه مدتی نگهداری خواهند شد. باید این اطمینان داده شود که داده‌ها بیش از مدتی معقول – مثلا یکی دو سال – نگهداری نخواهند شد.”

کلید اینترنت جهانی در دستان آمریکا

واکنش کشورهای دیگر چه بوده است؟

ویوین ردینگ، کمیسر دادگستری اتحادیه اروپا، می‌گوید نگران آن است که شرکت‌هایی که در چارچوب پریزم با درخواست‌هایی مواجه می‌شوند، با تخلف از قوانین رعایت حریم خصوصی شهروندان اتحادیه اروپا، داده‌ها را در اختیار مقامات امنیتی بگذارند. این نگرانی‌ها باعث شده که دولت آمریکا با ایجاد یک کارگروه مشترک برای بررسی موضوع موافقت کند. دولت چین می‌گوید که “به شدت نگران دیگر حملات اینترنتی” آمریکا به شهروندانش است، که وجودشان اخیرا فاش شده است. خبرگزاری رسمی این کشور، شینهوا، می‌گوید که این ماجرا ثابت می‌کند که آمریکا “بزرگترین شخصیت منفی عصر حاضر” است. روزنامه ساوت چاینا مورنینگ پست هم واشنگتن را به “تزویر” متهم کرد. اما ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، می‌گوید که این نوع اقدامات نظارتی و مراقبتی “در حال تبدیل شدن به پدیده‌ای جهانی” هستند.

آیا پریزم قانونی است؟

موسسه دیدبان آزادی (Freedom Watch) که یک سازمان مستقر در ایالت فلوریداست، سازمان‌های دولتی مختلف و بسیاری از شرکت‌های دخیل در ماجرا را به دادگاه کشانده، و ادعا می‌کند که پریزم قانون اساسی آمریکا را نقض می‌کند. اما کاخ سفید می‌گوید که این برنامه مطابق اصلاحاتی که در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ در قانون Fisa اعمال شده، قانونی است، و دست‌کم تا سال ۲۰۱۷ اعتبار خواهد داشت.

اما طبق برخی گزارش‌ها، شرکت‌های آمریکایی ممکن است به‌خاطر اجابت این درخواست‌ها در اتحادیه اروپا مورد پیگرد قضایی قرار گیرند. دفتر کمیسر اطلاعات بریتانیا در بیانیه‌ای گفته: “برخی جنبه‌های قوانین آمریکا که طبق آن می‌توان شرکت‌ها را مجبور به ارائه اطلاعات به سازمان‌های دولتی کرد، می‌تواند با قوانین حفاظت از داده‌های اروپا، از جمله قانون حفاظت از داده‌های بریتانیا، مغایرت داشته باشد.”

پیا ویتانن، وزیر ارتباطات فنلاند، هم نگرانی خود را از این برنامه ابراز کرده است. اما محققان دانشگاه آمستردام می‌گویند که شرکت‌های مزبور می‌توانند در دفاع حقوقی از خود استثنائات مربوط به امنیت ملی را مطرح کنند.

آیا پریزم تنها عامل نگرانی است؟

بهیچ وجه اینطور نیست. روزنامه گاردین جزئیات یک برنامه دیگر در چارچوب قانون Fisa را منتشر کرده که طبق آن از یک شرکت ارائه کننده خدمات تلفنی در آمریکا بنام ورایزن (Verizon) خواسته شده سوابق تماس‌های تلفنی مربوط به میلیون‌ها مشترک خود را در اختیار سازمان امنیت آمریکا قرار دهد. مدیر مجموعه اطلاعاتی آمریکا می‌گوید که این درخواست به “فراداده‌های مخابراتی (telephony metadata)”، از جمله شماره تلفن‌های گرفته شده و طول مکالمات محدود بوده، و محتوای آنها را در بر نمی‌گرفته است.

با این وجود انجمن آزادی‌های مدنی آمریکا از دولت به دادگاه شکایت کرده، و معتقد است این اقدام با قانون اساسی آمریکا مغایرت دارد. اسلایدهای پاورپوینت افشا شده همچنین نشان می‌دهند که تلاش جداگانه‌ای برای جمع‌آوری “اطلاعات از کابل‌های فیبر نوری و زیرساخت‌هایی که داده‌ها روی آنها منتقل می‌شوند” انجام شده است. به عبارت دیگر، این کار در موقع جابجایی اطلاعات روی اینترنت انجام می‌شود.

گاردین گزارش داده که ستاد فرماندهی ارتباطات دولت بریتانیا در تلاش است در چارچوب پروژه‌ای با نام رمز تمپورا (Tempora) اقدامات مشابهی انجام دهد. به نوشته گاردین، این سازمان داده‌های جمع‌آوری شده را تا ۳۰ روز ذخیره می‌کند. وزیر دادگستری آلمان این ادعاها را “کابوس‌وار” خوانده است.

خبرگزاری رویترز هم گزارش داد که دولت آمریکا به بزرگترین خریدار بدافزارهای کامپیوتری تبدیل شده، و متذکر شده که آژانس امنیت ملی آمریکا به‌دلیل “حساسیت موضوع” حاضر نیست درباره نقشش در خرید چنین ابزارهایی توضیح بدهد. ریچارد کاکس، کارشناس امنیتی که قبلا در صنایع مخابراتی بریتانیا کار می‌کرده، هشدار می‌دهد که نشان دادن اشتیاق بیش از حد در ظاهر، می‌تواند گمراه کننده باشد.

او می‌گوید: “اعتماد عاملی حیاتی است. اگر چنین بنظر برسد که سازمان‌های اطلاعاتی بیش از حد از مرزهای اعتماد عمومی فراتر می‌روند، در جامعه احساس بی‌اعتمادی شکل می‌گیرد. ما به نظارت بیشتر بر ساز و کارهای مورد استفاده نیاز داریم تا مطمئن باشیم که در چارچوب قانون از آنها استفاده می‌شود و لازم نیست اختیارات مقامات ذی‌ربط را محدود کنیم، چون این کار هم ممکن است به امنیتمان آسیب برساند.”

رای حفاظت از خود چه می‌توانید بکنید؟

وب‌سایت‌های بسیاری راه‌هایی برای دور نگاه داشتن خود از تیررس پریزم پیشنهاد کرده اند. برخی از این توصیه‌ها عبارتند از:

خودداری از استفاده از کلیه محصولات شرکت‌های اینترنتی که نامشان ذکر شده و استفاده از جایگزین‌هایی که تعهد می‌دهند رفتار کاربر را ردگیری و ذخیره نمی‌کنند.
اگر از سرویس ذخیره اطلاعات کلاود (Cloud) استفاده می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که از سرورهایی که در خاک آمریکا مستقر هستند، استفاده نمی‌کند.

نصب ابزار ایمن (https extension) موسسه Electronic Frontier Foundation برای رمزگذاری ارتباطات آنلاین.
استفاده از یک شبکه مجازی خصوصی (VPN)، سرور پراکسی، تور (Tor) یا دیگر سرویس‌های پنهان‌کننده هویت.

اما پروفسور آندرسون، استاد دانشگاه کمبریج، می‌گوید آژانس امنیت ملی آمریکا همچنان می‌تواند از پس دور زدن این اقدامات احتیاطی بربیاید.

او می‌گوید: “این سازمان رمز نصب شده روی اطلاعات را نمی‌شکند، اما یک بدافزار را روی تلفن یا لپ‌تاپ شما نصب می‌کند. اگر توجه این سازمان به شما جلب شود، دستگاهی با استفاده از آن به اینترنت متصل می‌شوید در معرض خطر قرار می‌گیرد.”

پروفسور وودوارد، مشاور امنیتی، قبول دارد که سوء ظن به نهادهای امنیتی تا حدی موجه است، اما اضافه می‌کند که در ارزیابی این نگرانی‌ها باید اوضاع و شرایط را در نظر گرفت. او می‌گوید: “باید فرض کنید که کشورهای دیگر سعی دارند در مورد شما جاسوسی کنند، چون واقعا این کار را می‌کنند. به‌دلیل نحوه شکل‌گیری و گسترش اینترنت، بخش زیادی از زیرساخت‌های آن در خاک آمریکا مستقر است. در نتیجه آمریکایی‌ها در قبال آن موقعیت ممتازی دارند.

یکی از مزایایی که در روابط میان بریتانیا و آمریکا وجود دارد این است که ما از سال ۱۹۴۶ به‌صورت مخفیانه مشغول تبادل اطلاعات و تجهیزات بوده ایم؛ اما معنایش این نیست که سرویس‌های اطلاعاتی بریتانیا می‌توانند قوانین داخلی را دور بزنند و از آمریکایی‌ها بخواهند اطلاعاتی را که درباره شهروندان بریتانیایی جمع‌آوری کرده اند، در اختیارشان قرار دهند. البته این کار می‌تواند در چارچوب قانونی انجام شود. اگر دولت بریتانیا بخواهد اطلاعاتی را که یکی از متحدانش جمع‌آوری کرده دریافت کند، باید از طریق روندهای قانونی اقدام کند.”

گفتنی است بی بی سی که در بخش زیادی از این مقاله کوشید با روش خود، جاسوسی از اینترنت را اجتناب ناپذیر جلوه دهد، در پاراگراف آخر برای اطمینان دادن به مردم انگلستان، بدون آن که دلیلی ارائه کند مدعی شده است که دولت بریتانیا و تنها دولت بریتانیا مطابق قانون عمل می کند؛ یعنی مطابق قانون جاسوسی می کند!

…………………………………………………
گزارش۲:
روزگاری که مردم حرام خدا را حلال،شراب را آب انگور،رشوه را هدیه و ربا را بیع شمارند …
تهیه وتدوین.ویرایش وترجمه برای فضای مجازی:

محمدمهرافروز،سردفتراسنادرسمی

بسم الله الرحمن الرحیم

هنگام خطبه امام علی علیه‌السلام در جمع مردم بصره مردى برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین ما را از فتنه خبر ده. آیا در این باب از رسول الله (صلى اللّه علیه و آله ) سخنى پرسیده‌اى؟
(بسم الله الرحمن الرحیم)

هنگام خطبه امام علی علیه‌السلام در جمع مردم بصره مردى برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین ما را از فتنه خبر ده. آیا در این باب از رسول الله (صلى اللّه علیه و آله ) سخنى پرسیده‌اى؟

فرمود: هنگامى که این آیه نازل شد (( آیا مردم پنداشته اند که چون بگویند ایمان آوردیم رها شوند و دیگر آزمایش نشوند؟ ))(عنکبوت-۲) دانستم، که تا رسول الله (صلى اللّه علیه و آله ) در میان ماست، فتنه‌اى بر ما فرود نیاید.

پرسیدم: یا رسول الله، این فتنه اى که خدا از آن خبر داده چیست؟ گفت: یا على، امّت من بعد از من گرفتار فتنه خواهد شد.

گفتم: یا رسول الله ، آیا تو در روز احد که جماعتى از مسلمانان به شهادت رسیده بودند، و من شهید نشده بودم و این بر من دشوار مى‌آمد، مرا نگفتى: بشارت باد تو را که شهادت در پى توست؟ پیامبر (صلى اللّه علیه و آله ) مرا گفت: چنین است که گویى. در آن هنگام چگونه صبر خواهى کرد؟ گفتم: یا رسول الله، آنجا جاى صبر نیست، بلکه جاى شادمانى و سپاسگزارى است.

گفت: یا على، این مردم فریفته دارایی‌هاى خود شوند و از اینکه دین خدا را پذیرفته‌اند بر خداى منت نهند و رحمت او را تمنّا کنند و از خشم او خود را در امان پندارند.

با شبهات دروغ و هواهاى سهوآمیز، حرام خدا را حلال شمارند و “شراب” را نبیذ نام نهند و حلال کنند و ربا را عنوان خرید و فروخت دهند و رشوه را “هدیه” خوانند. گفتم: یا رسول الله، در آن زمان مردم را در چه پایگاهى بدانم؟ از دین برگشتگان یا فریب خوردگان؟ فرمود: آنها را در پایگاه فریب خوردگان بدان.

متن حدیث:

وَ قامَ إ لَیهِ رَجُلْ وَ قالَ: اءخْبِرْنا عَنِ الْفِتْنَهِ، وَ هَلْ سَاءَلْتَ رَسُولَ اللّهِ صَلَّى اللّهِ علَیْهِ وَ آلِهِ؟ فَقالَ عَلَیْهِ‌السَّلامُ: إِنَّهُ لَمَّا اءَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحانَهُ قَوْلَهُ:

(الم اءَحَسِبَ النّاسُ اءَنْ یُتْرَکُوا اءَنْ یَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ) عَلِمْتُ اءَنَّ الْفِتْنَهَ لا تَنْزِلُ بِنا وَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِه بَیْنَ اءَظْهُرِنا، فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ، ما هَذِهِ الْفِتْنَهُ الَّتِى اءَخْبَرَکَ اللَّهُ بِها؟ فَقالَ: ((یا عَلِىُّ إِنَّ اءُمَّتِى سَیُفْتَنُونَ مِنْ بَعْدِى )) فَقُلْتُ یا رَسُولُ اللَّهِ اءَوَ لَیْسَ قَدْ قُلْتَ لِى یَوْمَ اءُحُدٍ حَیْثُ اسْتُشْهِدَ مَنِ اسْتُشْهِدَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ حِیزَتْ عَنِّى الشَّهادَهُ، فَشَقَّ ذلِکَ عَلَىَّ، فَقُلْتَ لِى :

((اءَبْشِرْ فَإِنَّ الشَّهادَهَ مِنْ وَرائِکَ))؟ فَقالَ لِى : ((إِنَّ ذلِکَ لَکَذلِکَ فَکَیْفَ صَبْرُکَ إِذن ))؟ فَقُلْتُ: یا رَسُولَ اللَّهِ، لَیْسَ هَذا مِنْ مَواطِنِ الصَّبْرِ، وَ لکِنْ مِنْ مَواطِنِ الْبُشْرى وَ الشُّکْرِ، وَ قالَ: ((یا عَلِىُّ إِنَّ الْقَوْمَ سَیُفْتَنُونَ بَعْدِى بِاءَمْوالِهِمْ، وَ یَمُنُّونَ بِدِینِهِمْ عَلَى رَبِّهِمْ، وَ یَتَمَنَّوْنَ رَحْمَتَهُ، وَ یَاءْمَنُونَ سَطْوَتَهُ، وَ قیَسْتَحِلُّونَ حَرامَهُ بِالشُّبُهاتِ الْکاذِبَهِ وَ الْاءَهْواءِ السّاهِیَهِ، فَیَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ بِالنَّبِیذِ، وَ السُّحْتَ بِالْهَدِیَّهِ، وَ الرِّبا بِالْبَیْعِ قُلْتُ: یا رَسُولَ اللَّهِ، فَبِاءَىِّ الْمَنازِلِ اءُنْزِلُهُمْ عِنْدَ ذَلِکَ؟ اءَبِمَنْزِلَهِ رِدَّهٍ اءَمْ بِمَنْزِلَهِ فِتْنَهٍ؟ فَقالَ بِمَنْزِلَهِ فِتْنَهٍ.

…………………………….
گزارش۳:
قابل توجه علمای اعلام وحوزه های علمیه؛فراماسونی که ادعای مهدویت دارد! + تصاویر
http://www.dinnama.blogfa.com

نام او برای علاقمندان به مقوله آخرالزمان و منجی موعود کاملا آشناست و متأسفانه این شخصیت در نگاه بسیاری از آنان جایگاه موجهی نیز دارد.

تهیه وتدوین.ویرایش وترجمه برای فضای مجازی:

محمدمهرافروز،سردفتراسنادرسمی

به گزارش فرهنگ نیوز، برخی از داستان‌هایی که همه ما در دوران کودکی شنیده ایم، راوی مصادیقی عینی در جهان واقعیت هستند که به تناسب قدرت درک کودکان، در قالب نمادهای فانتزی بازگو می‌شوند.

به گزارش فرهنگ نیوز، برخی از داستان‌هایی که همه ما در دوران کودکی شنیده ایم، راوی مصادیقی عینی در جهان واقعیت هستند که به تناسب قدرت درک کودکان، در قالب نمادهای فانتزی بازگو می‌شوند.

سوژه یکی از مشهورترینِ این داستان‌ها، گرگ حقه‌بازی است که در غیاب مادر بره‌ها از ترفند تغییر چهره استفاده و به سرپناه آنان نفوذ می‌کند و بره‌های بیچاره را می‌خورد.

البته تم کودکانه قصه اقتضا می‌کند که بره‌ها بعد از خورده شدن، دوباره از شکم گرگ بیرون بیایند و این غفلت برایشان درسی بیادماندنی باشد؛ چنان‌که در مرتبه نهایی بناست که کودکان مخاطب قصه “عبرت” بگیرند و در عرصه‌های رئال زندگی مرتکب اشتباه بره های داستان نشوند. زیرا در دنیای واقعی، جبران خطاها و غفلت ها به سادگی داستان‌های کودکانه نیست.

الغرض؛ یکی از این گرگ های دنیای واقعی ما، چهره مرموزی به نام “عدنان اکتار” معروف به «هارون یحیی» است. نام او برای علاقمندان به مقوله مهدویت و آخرالزمان و مباحث مربوط به فراماسونری کاملا آشناست و متأسفانه این شخصیت در نگاه بسیاری از آنان جایگاه موجهی نیز دارد!

در این گزارش قصد داریم با تکیه بر مستندات، کالبدشکافی مناسبی از این شخصیت مرموز داشته باشیم و سپس نگاهی بیندازیم به تصویر وی در منظر بسیاری از ایرانیان.

عدنان اکتار در سال ۱۹۵۶ میلادی در آنکارا متولد شد.در شجره نامه ساختگی که این شخص بر انتساب آن به خویش اصرار دارد، چنین ادعا شده است که پدران او از سادات منطقه قفقاز بوده اند و به «فرزندان شیر» شهرت داشته اند.

اکتار در این شجره نامه بلندبالا، ابتدا نسب خود را به امام حسین(ع)، به تبع آن به امام علی(ع) و سپس از طریق مادر أمیرالمؤمنین حضرت علیامخدره فاطمه بنت اسد(س) ریشه اش را به حضرت داوود نبی علیه السلام رسانده است!

شجره نامه ادعایی عدنان اکتار

او که در کودکی پدر خود را از دست داده، تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در زادگاه خود گذراند و بعد از آن در سال ۱۹۷۷ وارد دانشکده هنرهای زیبای استانبول شد و رشته طراحی داخلی را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد؛ اما بعد از مدتی تغییر رشته داد و به ادبیات، فلسفه و تاریخ روی آورد.

گزارش های منتشره در برخی روزنامه های آن دوره حاکی است که وی در دوران دانشجویی به خاطر مطالعه کتاب های آخرالزمانی “سعید نورسی” بنیانگذار جماعت نور، به طور مداوم آثار و نشانه های یادشده در آن کتاب ها را با خویش تطبیق می داده و آشکارا خود را “مهدی آخرالزمان” می‌خوانده است!

اصلا یکی از انگیزه‌های اصلی اکتار برای جعل شجره‌نامه، این بوده است که طبق تعالیم سعید نورسی، منجی آخرالزمان از نسل داوود نبی خواهد بود.

سعید نورسی؛ بنیانگذار جماعت نور

روان‌پریشی که شفای خود را از ارتش گرفت!

بر پایه اسناد غیرقابل خدشه پزشکی، عدنان اکتار در جوانی به خاطر مشکلات حاد روحی در بیمارستان های روانی ترکیه تحت نظر قرار داشته است.

رفتارهای غیرطبیعی و آزار و اذیت سایر دانشجویان از سوی او، موجب می‌شود که روانپزشکان ترک او را مورد معاینه قرار بدهند. پس از معاینات روانپزشکی، دو عارضه (paranoid) و (shizoid) در نامبرده تشخیص داده می شود.

این واقعیت در برخی از روزنامه های آن زمان مانند “حریت” منعکس شده است.

اما با پیگیری های غیرمعمول برخی از پرسنل ارتش و انتقال پرونده او به بیمارستان نظامی، بعد از چندماه گواهی سلامت روانی برای وی صادر می شود؛ اتفاق عجیبی که در جای خود قابل تأمل به نظر می‌رسد.

تلاش ارتش ترکیه برای اخذ گواهی سلامت روانی اکتار

این سؤال بی جواب مانده است که چرا این شخص در کانون توجه برخی صاحب منصبان رده بالای ارتش ترکیه قرار داشته و به چه دلیلی اصرار داشته اند او را از حیث روانی سالم نشان بدهند؟

بر اساس اسناد ارتش ترکیه، پس از صدور گواهی سلامت روانی، در حرکت مشکوک بعدی، نام اصلی و شناسنامه‌ای وی از “عدنان ارسلان اوغلاری” (Adnan.Arslanoğulları) به “هارون یحیی” تغییر یافته است.

یکی از انگیزه های وی در انتخاب اسم جدید، شبیه سازی خود به دو پیامبر والامقام بود:

* حضرت هارون (ع) تنها حامی حضرت موسی (ع) در مأموریت‌های الهی.

* حضرت یحیی (ع) پیامبری که مبشر نبوت حضرت عیسی مسیح (ع) بود و آن حضرت را در طلیعه مأموریت الهی تعمید داد.

مشخصات عدنان اکتار در اسناد رسمی ارتش ترکیه

منجی مسلمان یا فراماسونر صهیونیست؟

در مورد تغییر نام عدنان اکتار همچنین گفتنی است که بر حسب مستندات متعدد و گرایش آشکار وی به یهودیت (او در جای جای سخنانش تصریح می کند که نسل بنی اسرائیل و یهود یک نسل بسیار مقدس هستند) این احتمال بسیار قوی است که خانواده وی از جمله خانواده های “یهودیان مخفی” (معروف به فرقه دونمه/dönme) باشند.

این فرقه از یهودیان توسط شخصی به نام “شبتای زوی” بنیان نهاده شده است. اعضای این فرقه در اصل یهودی هستند، ولی در ظاهر خود را مسلمان نشان می دهند.

لازم به توضیح است که فرقه دونمه به منظور جلوگیری از نفوذ اسلام در قاره اروپا در عصر امپراتوری عثمانی ایجاد شد و بانیان آن از ترس تکرار ماجرای اندلس، این فرقه را با برنامه ای از پیش تعیین شده به درون خلافت عثمانی نفوذ دادند.

به تصریح دائره المعارف جودائیکا، شخص “کمال پاشا” معروف به «آتاترک» (پدر ترکیه لائیک) از مشهورترین اعضای این فرقه مرموز بوده است.

پیروان فرقه دونمه دو اسم دارند؛ یک اسم یهودی برای مجالس خصوصی و یک اسم اسلامی. دو اسمه بودن عدنان اکتار نیز می تواند ناشی از این امر باشد. (هارون یحیی یک اسم کاملا عبری است)

صمیمیت عدنان اکتار با صهیونیست‌ها و خاخام‌های یهودی

در همین رابطه گفتنی است که عدنان اکتار در سال ۲۰۰۶ رسما اعلام کرد که افسانه “هولوکاست” را قبول دارد و کشتار یهودیان را محکوم می‌کند.

وی همچنین قریب به یک سال قبل با یک رسانه اسرائیلی (i24 news) به گفتگو نشست و برای خوش‌آمد صهیونیست‌ها اعلام کرد که بر اساس تعالیم قرآن معتقد است سرزمین فلسطین “ارض موعود” قوم یهود است و به آنان تعلق دارد!

نامبرده که از سال‌ها قبل با انتشار یادداشت‌هایی در خصوص فعالیت‌های فراماسونرها، می‌کوشید این جماعت را به “خوب” و “بد” تقسیم کند، در سال ۲۰۱۳ از عضویت خود در لژ ماسونی پرده برداشت.

تألیف یا سرقت علمی؟

عدنان اکتار با همراهی تیم تحقیقاتی تحت مدیریت خود، ۲۸۵ جلد کتاب با اسم مستعار «هارون یحیی» منتشر کرده است.

نامبرده در تألیفات خود نظریات مبتنی بر تفکر داروینیسم، ماتریالیسم، کمونیسم و بودیسم را مورد نقد جدی قرار داده است.

البته زحمت بسیاری از این تألیفات را پژوهشگران دیگر کشیده اند که نام هارون یحیی به عنوان مؤلف زیر آن ها درج شده است.

فهرست برخی از تألیفات منتسب به هارون یحیی در وب سایت شخصی او

در حقیقت این چهره جنجالی، یک سارق علمی چیره دست نیز هست.

یک بار که وی برای گفتگو راجع به “معجزات قرآن” در تلویزیون حاضر شده بود، ناگزیر از تلاوت آیاتی از کلام الله شد و در آنجا همه بینندگان مشاهده کردند که عدنان اکتار، کسی که خود را عالم دینی و مفسر وحی می‌نمایاند، حتی از روخوانی صحیح قرآن کریم نیز عاجز است!

همانجا بود که تردیدهای جدی در مورد میزان تسلط او بر منابع دینی و علمی در اذهان عمومی شکل گرفت.

“قدیر مصر اوغلو” جامعه‌شناس و دانشمند برجسته ترکیه‌ای در همین رابطه می گوید: «کتاب های این شخص که ادعا می کند مهدی آخرالزمان است، در امریکا تدوین و به اسم هارون یحیی انتشار داده می شود. با یقین می‌گویم که هیچ‌کدام از کتاب‌های این شخص تألیفی نیست و ترجمه شده از زبان انگلیسی هستند که من نسخه زبان اصلی این کتاب ها را در اختیار دارم.»

قدیر مصر اوغلو/ جامعه‌شناس برجسته ترکیه‌ای

بر اساس برخی روایات نقل شده از بنیانگذار جماعت نور ترکیه، شخصی خواهد آمد که مردم را از شر افکار امپریالیستی و داروینیستی نجات خواهد داد. عدنان اکتار در تلاش است خود را به عنوان این فرد منجی جا بزند.

اما آیا اکتار بزرگترین فردی است که به مبارزه با نظریه داروینیسم برخاسته تا روایات مذکور -بر فرض صحت- بر او منطبق باشد؟ باید گفت که تئوری تکامل داروین توسط بسیاری از دانشمندان و حکمای سه دین بزرگ اسلام، یهودیت و مسیحیت به بوته نقد کشیده شده است.

“داگلاس دور” از دانشمندان امریکایی و یکی از مهمترین شخصیت های علمی است که به نقد کامل این نظریه مبادرت ورزیده است. دانشمند برجسته دیگری که به نقد نظریه تکاملی داروین نشسته است “مایکل بهه” نویسنده کتاب «جعبه سیاه داروین» می باشد.

هدف این گزارش نقد و بررسی داروینیسم نیست، اما تنها یک جستجوی ساده اینترنتی مشخص می کند که عدنان اکتار تا چه میزان از ناآگاهی توده‌های مردم برای فریب دادن آنان سوءاستفاده کرده است.

مهدی قلابی!

اکتار با استناد به یک حدیث جعلی منسوب به رسول اکرم(ص) که در آن به خصوصیات منجی اشاره شده است، خود را واجد همه نشانه‌های مذکور جلوه می‌دهد. در حدیث یادشده، ویژگی‌های منجی آخرالزمان به شرح زیر برشمرده می‌شوند:

– تاریخ تولد منجی (که با تاریخ شناسنامه‌ای اکتار تطبیق داده شده) – پیشانی گشاده – چشم سبز – خال بزرگ شبیه ستاره دنباله‌دار در کتف سمت راست – بینی کوچک و ظریف – خروج منجی از استانبول – مبارزه با داروینیسم و ماتریالیسم – شانه فراخ و پوست لطیف – ریش‌های سیاه که از طرفین باریک است – سیادت و امتداد نسل تا حضرت داوود علیه السلام – تعلق اجداد به منطقه قفقاز – داشتن ۳۰۰ عنوان کتاب ممهور به مهر رسول الله(ص) و ارائه آن به مسیح

مهر منسوب به پیامبر(ص) که عدنان اکتار در همه آثارش از آن استفاده می‌کند. گروه‌های سلفی تکفیری همچون “داعش” نیز از همین نماد استفاده می‌کنند.

عدنان اکتار پس از برشمردن نشانه های منجی، زیرکانه می‌گوید: «همه اینها نشانه‎های من هستند. من نمی‌توانم به دروغ بگویم که این نشانه‌ها را ندارم! تمامی نشانه‌ها در من وجود دارد و البته من هم دوست دارم امام مهدی باشم و دنیا را نجات دهم!»

برخی ادعاهای عوام‌فریبانه او از این قرارند:

– حضرت رسول(ص) فرموده‌اند “مهدی” بسیار عجیب رفتار می‌کند و من نیز بسیار عجیب رفتار می‌کنم! – حضرت مهدی سید و از نسل حضرت علی (ع) است و من نیز سید و از نسل علی هستم. – تولد مهدی در جای پنهان صورت می‎گیرد و بر اساس گزارشات، من در خانه متولد شده‌ام و کسی تولدم را ندیده است! – بر اساس روایات، لقب مهدی “اصلان” (به معنی شیر) است و اسم مستعار من نیز در شناسنامه‌های قبلی‌ام پسر اصلان است! – بر اساس روایات، مهدی با استخوان‌های گذشتگان حرف می‌زند و در دنیا فقط من هستم که در موضوع فسیل‌های باستانی تحقیقات علمی انجام می‌دهم! – بر اساس روایات، مهدی از خانواده خود جدا شده و به مکانی که تلاقی دو دریاست هجرت می کند. من نیز از خانواده‌ام در آنکارا جدا شدم و در استانبول که محل تلاقی دو دریاست فعالیت می‌کنم! – بر اساس روایات، مهدی ادعا نمی‌کند که من مهدی هستم. من هم چنین ادعایی ندارم! – بر اساس روایات، مهدی باید از نسل داوود باشد. من هم به گواهی شجره‌نامه رسمی، از نسل داوود هستم. – بر اساس روایات، مهدی در یک روستای کوچک به دنیا می‌آید. من نیز در آنکارا که در زمان پیامبر روستایی کوچک بود به دنیا آمدم! – بر اساس روایات، وقتی حضرت عیسی ظهور می‌کند ۳۰۰ عنوان کتاب از مهدی با مهر پیامبر به رنگ طلایی داخل صندوقچه‌ای پیدا می کند. در حال حاضر من ۳۰۰ عنوان کتاب با مهر پیامبر به رنگ طلایی دارم! – روایات مربوط به آخرالزمان نشان می‌دهد که چند نسل قبل مهدی به منطقه قفقاز می‌رسد. من نیز پدربزرگانم از خان‌های قفقاز بودند!

این چهره متقلب به انحای مختلف تلاش می‌کند ریشه خود را به اهلبیت علیهم السلام نسبت دهد

منحرف رسانه‌ای!

عدنان اکتار وب سایت‌ها و شبکه‌های تلویزیونی نیز در اختیار دارد که از طریق آن‌ها به طور گسترده ای درباره مباحث آخرالزمانی، مهدویت، رجعت مسیح و عصر ظهور امام زمان (عج) نظریه‌پردازی می‌کند.

البته بخش اعظم تئوری‌پردازی‌های اکتار در خصوص مهدویت، غیرقابل قبول و در تضاد با منابع اصیل اسلامی است. در واقع وی اغلب بافته‌های ذهنی خود را در قالب نظریه به مخاطبانش قالب می‌کند.

ویژگی دیگر رسانه‌های تحت نظر اکتار، استفاده مفرط از جذابیت‌های جنسی برای جذب مخاطب است.

قابی که عدنان اکتار را به تصویر می‌کشد، کمتر پیش می‌آید که از دخترکان بزک کرده و آنچنانی خالی باشد.

او حتی حرمسرایی مدرن در اختیار دارد که تعداد زیادی از این پری‌چهرگان اغواگر را در آن جای داده است.

دخترکان عروسک‌منظر در تلویزیون شخصی اکتار (A9tv) و حرمسرای اختصاصی وی

این چهره جنجالی که نماد بارز تفکر التقاطی می‌باشد، از همجنس‌بازان هم حمایت کرده و حقوق آنان را به رسمیت شناخته است!

طی سال‌های اخیر بخش قابل توجهی از برنامه‌سازی‌های نامبرده، طرح ادعای مهدویت از طرف وی بوده است! او در حقیقت از سالیان دور به دنبال مطرح ساختن خود به عنوان منجی آخرالزمانی بوده، اما هیچگاه شرایط اظهار این عقیده آنگونه که اکنون در حال مطرح شدن است برای وی مهیا نبوده است.

در چند سال اخیر وی توانسته با پشتیبانی برخی شبکه‌های قدرتمند ماسونی و تلویزیون منتسب به خود و سایر شبکه‌ها به ترویج اندیشه‌های انحرافی‌اش بپردازد.

*یک هشدار*

متأسفانه این شخصیت منحرف هنوز چنان‌که باید در داخل ایران شناخته نشده و گاهی تبلیغ آثار منسوب به وی در برخی رسانه‌های موجه داخلی مشاهده می‌شود.

بعلاوه، ترجمه نوشتجات وی بدون نظارت کافی در قالب کتاب و سی‌دی در تیراژ بالا در کشور توزیع می‌گردد.

همچنین با نهایت تأسف، ردپای این مدعی حقه‌باز در نشست بین المللی اندیشه مهدویت در شهر مقدس قم نیز به چشم می‌خورد. [البته در سالیانی قبل]

با توجه به جهانگیر شدن پیام اسلام و اقبال همگانی به آموزه‌های متعالی مکتب تشیع، به نظر می‌رسد متولیان دین و فرهنگ باید بیش از پیش هوشیاری به خرج دهند تا چنین افرادی با استفاده از نقاب‎های فریبنده موجب انحراف توده‌های ساده‌دل و پاک‌نهاد نشوند.

منبع: جام نیوز